در این ترفند قصد داریم به معرفی یک روش کاربردی بپردازیم که با بهره گیری از آن میتوانید کانکشن خود را طوری تنظیم کنید که به هیچ گاه اشغال نشود ؛ بدین شکل که به هنگام تماس به خط تلفن شما ، میتوانید از اینترنت خارج شوید و پاسخ تلفن را بدهید. البته برای این کار باید خط شما قابلیت پشت خطی را داشته باشد.

1- از منوی Start وارد Control Panel شوید.
2- سپس وارد Network Connections شوید.
3- کانکشنی که با آن به اینترنت وصل میشوید را انتخاب کرده و بر روی آن راست کلیک کنید ، سپس Properties را برگزنید.
4- در پنجره باز شده به تب Advanced بروید.
5- از قسمت پایین ، دکمه Settings را برگزنید.
6- در پنجره جدید باز شده دکمه Edit را بزنید.
7- باز هم در پنجره جدید ، در کادر خالی عبارت Call Waiting را وارد نمایید.
8- در پایان تمام پنجره ها را OK کرده و خارج شوید.

اکنون در صورتی که در اینترنت باشید و کسی با شما تماس بگیرد ، با پیام Call wating now active روبرو خواهید شد.

لازم به ذکر است که باید برای بهره گیری از این سرویس ، مودم شما از Voice پشتیبانی کند و اینکه سیستم های مخابراتی برخی از مناطق امکان این کار را ندارند. همان طور که ذکر شد خط شما نیز باید قابلیت پشت خطی داشته باشد.

در این ترفند قصد دارم روشی بسیار جالب را به شما معرفی کنم که با استفاده از آن خودتان میتوانید بدون نیاز به اطلاعات پیچیده کامپیوتری و نرم افزار خاصی و تنها از طریق رجیستری ویندوز قسمتهای اساسی ویندوز را فارسی کنید. این ترفند روی تمامی نسخه های ویندوز قابل اجراست.

برای این کار:
از منوی Start وارد Run شوید و در آن عبارت regedit را وارد کنید و Enter بزنید تا ویرایشگر رجیستری باز شود.
اکنون به آدرس زیر بروید:
HKEY_USERS/S-1-5-21-515967899-1454471165-839522115-1003/

Software/Microsoft/Windows/ShellNoRoam/MUICache
حالا در قسمت دیگر رجیستری ، شما میتوانید تمامی اطلاعات زبان را مشاهده کنید. کافی است روی هر کدام از آنها دوبار کلیک کنید و در پنجره جدید و قسمت Value Data به جای نام انگلیسی آن ، نام فارسی مورد نظر خودتان را بنویسید. نهایتأ OK را بزنید تا تغییرات اعمال شود.

اگر جز آن دسته از افرادی هستید که حین تبدیل ویدئو ها از فرمتی به فرمت دیگر یا تبدیل فایل های RAW به JPEG مدتهای طولانی پای کامپیوتر می نشینید در حالی که نوار عملکر CPU رقم صد را نشان می دهد و کامپیوترتان هم به شدت کند شده و به نظرتان همه چیز خوب و عادی است می توانید این بخش را نخوانید! چون آنچه که به نظر شما عادی می رسد یک فاجعه است که بخش عمده اش مربوط می شود به قطعه یی با عنوان CPU. از روزهای اولی که کامپیوتر های شخصی به بازار آمد تا امروز هرگز چنین تنوعی در بازار CPU وجود نداشته است اما در لابه لای این تنوع سه خانواده ی از CPU ها را می توان برای کسی که قصد دارد یک کامپیوتر جدید برای خودش دست و پا کند مناسب دانست. خانواده CPU های بسیار جدید و مدرن اینتل تحت عنوان Core i7 و بعد CPU های کمی قدیمی تر ولی کماکان به روز Core 2 Quad اینتل و نهایتا خانواده ی Phenom X4 از کمپانی AMD.

اگر فقط کارایی محض یا به قولی پرفورمنس محض مد نظرتان است سراغ Core i7 اینتل بروید. شاید اینتل و هوادارانش این حرف را یک توهین بدانند ولی این محصول قدرتمند را می توان به مغز Core 2 Quad که با قابلیت های بهینه AMD Athlon 64 آمیخته شده است تشبیه کرد. Core i7 از طراحی مدرن و بهبود یافته ی بهره مند است که آن را نسبت به CPU های 45 نانومتری خانواده های Core 2 Quad و Extreme کاملا کاراتر نموده.

این CPU ها در وضعیت Turbo یا Turbo Mode قابلیت های جدید و جالبی دارند، برای مثال در این وضعیت CPU به صورت اتوماتیک اورکلاک خواهد شد. علاوه بر بازگشت قابلیت Hyper-Threading به خانواده ی Core i7 (بعدا در مورد این قابلیت بیشتر صحبت می کنیم) این CPU ها از کنترلر یکپارچه حافظه به صورت سه کاناله یا tri-channel نیز بهره مند هستند.

Core i7 به نسبت جدید و تازه وارد است و می توان گفت فعلا در بازار سریعترین و خوش ساخت ترین CPU موجود محسوب می شود. اما مدلهای ارائه شده در این خانواده تنوع قیمت مناسبی دارند، پائین ترین عضو خانواده را می توانید با 320 الی 40 هزار تومان تهیه کنید و گران ترین مدل های Core i7 هم به یک میلیون و چند صد هزار تومان می رسند.

سری Core 2 هم هنوز قابل قبول هستند و حرف هایی برای گفتن دارند. این Cpu ها به نسبت ارزان تر هستند و مادربرد های ارائه شده برای آنها نیز فراوان و با تنوع بسیار زیادی است. اینتل چیپ های این خانواده را در دسته بندی های چهار هسته ای Core 2 Quad/Extrem و دو هسته ای Core 2 Duo به بازار ارائه کرده است. اگر واقعا قصد دارید سیستم به روزی را جمع کنید توصیه این است که یک راست همین امروز به سراغ چیپ های چهار هسته ای بروید مگر اینکه از نظر بودجه مشکل دارید و یا ترجیح می دهد بازار این محصول دچار تغییر و تحولات بیشتری شود. اما به هر جهت و در حال حاضر چهار هسته ای ها قیمت مناسبی دارند و از نظر سرعت و کارایی بسیار بالاتر از دو هسته ای ها هستند. بر خلاف چیپ های Core i7 که همگی بر مبنای تکنولوژی ممتاز 45 نانومتری ارائه شده اند، اینتل Core 2 های خود را برای دسکتاپ ها با هر دو تکنولوژی 45 و 65 نانومتری ارائه می کند. از کجا می توان دریافت یک CPU از خانواده Core 2 بر مبنای کدامیک از این تکنولوژی ها ارائه شده؟ کافی است نگاهی به عدد ذکر شده در انتهای تعریف مدل Cpu بیاندازید برای مثال وقتی مدل یک CPU را به این صورت برای شما عنوان می کنند 2.66GHz Core 2 Quad Q6700 چون عدد انتهایی با 6 شروع شده است این CPU از تکنولوژی 65 نانومتری بهره می برد در حالی که 2.66GHz Core 2 Quad Q9450 چون عدد انتهاییش با 9 شروع شده به تکنولوژی 45 نانومتری تجهیز گشته پس 6 برای 65 و 9 برای 45 نانومتری است. اما فرق این دو در چیست. چیپ های 45 نانومتری نسبت به 65 نانومتری ها سریعتر و خنک تر هستند و معماری بهینه یی دارند.

CPU های چهار هسته ای AMD Phenom X4 به قدرتمندی CPU های اینتل نیستند ولی از نظر قیمت برای کسانی که قصد خریدی اقتصادی را دارند و دست و بالشان در بودجه تنگ است گزینه ی بیش از حد مناسبی اند و البته اگر در دسته بندی کاربران خانگی با استفاده های معمولی هستید و بودجه ی شما زیاد نیست این خانواده بهترین است. سریعترین محصول AMD در همین خانواده با عنوان Phenom X4 9950 Black Edition و با سرعت 2.6GHZ قرار دارد و ناگفته نماند که Phenom کاملا خانواده ی Athlon 64 را پشت سر گذاشته و بسیار برتر از این خانواده است. AMD اعلام کرده است CPU های چهار هسته ای 45 نانومتری اش  را در انتهای امسال ارائه خواهد کرد و مفسرین بازار معتقدند با آمدن این محصولات AMD احتمالا این کمپانی دوباره وارد رقابت برابری با اینتل شود.

خوب حالا اگر مباحث بالا باعث شده فشارتان بیافتد و بگوئید اینها که الان گفتیم یعنی چه بگذارید اینگونه برایتان بگویم: خانواده ی Core i7 مدال طلا گرفته، Core 2 Quad یا Core 2 های چهار هسته ای مدال نقره و Phenom X4 هم برنز. نوع مدال هر یک اینها با وضعیت جیب شما کاملا مرتبط است جیب پر پول می تواند سراغ کسی برود که مدالش رنگین تر است! اما چرا Core i7 طلا گرفت؟

Core i7 محصولی بی همتا و بدون رقیب

امروزه و خصوصا در این چند سال اخیر هر چه پول خرج کنید و سعی کنید جدید ترین و مدرن ترین محصول بازار را بخرید فردایش یک چیز بهتر در بازار است و آنچه شما خریده اید قیمتش افت کرده، شکی نیست که Core i7 هم به شدت مشمول این قاعده می باشد. نسبت به اولین محصولات 45 نانومتری ارائه شده از جانب اینتل Core i7 یک جهش بزرگ در تاریخ این شرکت است که فاصله ی زیادی با آنچه در یکی دو سال اخیر ارائه نموده است دارد. یک محصول چهار هسته ای 45 نانومتری بی نیاز از کنترلر حافظه ی بیرونی و گذرگاه باس جلویی یا FrontSide Bus که باعث شده است کمپانی رقیب یعنی AMD کاملا احساس کند جامانده و برای جبران فاصله ی به وجود آمده حسابی دست و پا بزند.

1- کم کردن نور صفحه نمایش

 2- غیر فعال کردن  کارت شبکه بی سیم با استفاده از دکمه های ترکیبی Function

3- خارج کردن کارتهای اضافی PCMCIA در صورتی که از آنها به عنوان مودم یا کارت شبکه یا Tuner TV و ... استفاده می کنید.

 4- استفاده از حالت های بهینه (Schema) در کنترل پنل و در قسمت Power Option و در تب Schemes Power

5 - استفاده محدود از وسایلی که از طریق پورت USB به سیستم متصل می شوند .

 6- استفاده نکردن از CD یا CD-ROM چون انرژی زیادی مصرف می کنند.

 7- کم کردن صدا

 8 – غیر فعال کردن امکان Bluetooth

برای اینکار ابتدا StartRun عبارت Regedit را تایپ نمایید رجیستری سیستم باز می شود حال مسیر زیر را دنبال کنید HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft \Windows\CurrentVersion\Explorer \Advanced\Folder\Hidden\SHOWALL

حال از قسمت سمت راست متغییری با نام CheckedValue را پیدا کنید روی آن دابل کلیک کنید می بینید که مقدار آن برابر 1 می باشد اگر مقدار آن را صفر بدهید باعث می شود که کسی نتواند فایل ها و فولدرهای مخفی شما را آشکار کند .حال سیستم خود را یکبار راه اندازی کنید تا تغییرات اعمال شود .

روشی که خودمان آیدی خود را حذف کنیم.برای این کار باید به آدرس زیربروید 

https://edit.yahoo.com/config/delete_user

در صفحه جدید باید آیدی و پسورد خود را وارد کنید بعد از sing in شدن صفحه ای به این نام برای شما باز می شود Terminating your Yahoo! Account حال در کادر پایین قسمتی وجود دارد که باید پسورد خود را وارد کنید با زدن کلید yes آیدی شما به طور کامل از سرور یاهو پاک می شود.

چنانچه شما یک Sarver ایمن با یک ایستگاه کاری داشته باشید که بخواهید از لیست جستجوگر عمومی شبکه مخفی کنید آنگاه تنظیمات زیر را انجام دهید:

کلید زیر را پیدا کنید:
HEKY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Servic es\LanmanServer\Parameters

یک مقدار جدید از نوع DWORD با نام Hidden ایجاد کرده و آنرا برابر با 1 قرار دهید تا کامپیوتر شما از لیست جستجوگر عمومی شبکه مخفی شود.

برای باز گرداندن به حالت اولیه مقدار فوق را برابر با 1 قرار دهید.

اتصال یک وسیله USB به کامپیوتر ساده است. کانکتور یا سوکت USB را در پشت کامپیوترتان به راحتی می توانید پیدا کنید و کابل USB را به آن وصل کنید.

اگر دستگاه جدیدی را از طریق USB به کامپیوتر وصل کنید. سیستم عامل شما (مثلاً ویندوز) به طور خودکار وجود یک وسیله USB را تشخیص می دهد و از شما دیسک حاوی راه انداز (یا درایو) سخت افزار جدید را می خواهد. ولی اگر دستگاه قبلآ نصب شده باشد کامپیوتر به طور خودکار آ ن را فعال می کند و با آن ارتباط برقرار می کند یک وسیله USB هر موقع می تواند نصب شود (به کامپیوتر متصل شود) یا از سیستم جدا شود.

بسیاری از دستگاههای USB کابل USB خود را به همراه دارند. یعنی کابل از یک سمت به دستگاه وصل است و قابل جدا کردن نیست و از سمت دیگردارای یک سوکت نوع"A"است که از این سمت به کامپیوتر وصل می شود

ولی اگر کابل به صورت مجزا باشد در سمت دستگاه سوکت نوع "B" وجود خواهد داشت. پس این کابل از یک سمت سوکت نوع "B" (سمت دستگاه) و از یک سمت دارای سوکت نوع "A" (سمت کامپیوتر) است.

استاندارد USB از سوکت های نوع "A"و"B" برای جلوگیری از اشتباه استفاده می کند.

* سوکت نوع "A" "بالا دست" یا "up stream" سمت کامپیوتر

*سوکت نوع "B" "پایین دست یا "down stream" و به تجهیزات دارای پورت USB وصل می شود که همان سمت دستگاه می باشد.

USB2.0

استاندارد USB ورژن 2 در ماه آوریل سال ٢٠٠٠ میلادی پایه گذاری شد. این استاندارد در حقیقت یک ارتقا استاندارد USB1.1 بود.

USB2.0 (یا USB پر سرعت) پهنای باند کافی برای انتقال صوت و تصویر و اطلاعات ذخیره شده دارد و سرعت انتقالی 40 برابر سریعتر از USB1.1 دارد تا انتقال  اطلاعات به راحتی انجام گیرد. USB2.0 دارای قابلیت انتقال در جهت مستقیم و عکس آن نیز می‌باشد.

USB2.0 سه سرعت را پشتیبانی می کند. (480.12.15 مگابایت بر ثانیه) USB2.0 با وسایلی که به پهنای باند (سرعت انتقال اطلاعات) کمتری احتیاج دارند مانندMouse , Keyboard به همان خوبی  وسایلی که به پهنای باند بیشتری احتیاج دارند مانند دوربین های اینترنتی و اسکنرها و پرینترها و وسایل ذخیره سازی پر حجم اطلاعات به خوبی کار می‌کند. همچنان که صنعت کامپیوتر رشد  می کند. استفاده از USB2.0 معمول تر می شود و این نشاندهنده قابلیتهای بالای USB2.0 است.

اگر برنامه نویس وب هستید، لابد خبر دارید که این روزها همه درباره Ajax صحبت می‌کنند. بعضی معتقدند Ajax یکی از ارکان فنی موج جدیدی است که به Web 2.0 معروف شده است. بعضی از سایت‌های بزرگ مانند یاهو و گوگل هم‌اکنون Ajax را به خدمت گرفته‌اند، انجمن‌ها و تریبون‌های آنلاین مملو از مقالات و اظهارنظرهای مربوط به Ajax است و همزمان تلاش‌های وسیعی در جریان است تا این فناوری جدید همچنان به صورت اپن سورس باقی بماند و انحصاری نشود.

Ajax چیست؟

واژه Ajax با تلفظ <ای‌جکس> یا <ای‌ژاکس> سرنام عبارت Asynchronous JavaScript and XML و به معنی <ترکیب نامتقارن جاوا اسکریپت و> XML است. ماهیت صفحات وب و پروتکل HTTP به گونه‌ای است که به طور معمول وقتی درحال وب‌گردی هستیم، به ازای هر کنش و واکنش میان ما و سایتی که در حال کار با آن هستیم، کل یک صفحه وب از نو بارگذاری و تازه‌سازی ( refresh ) می‌شود.

ای‌جکس فناوری جدیدی است که تغییر محسوسی را در این سناریو به وجود می‌آورد؛ به این ترتیب که به جای بارگذاری مجدد کل صفحه، فقط قسمتی تغییر می‌کند که قرار است اطلاعات جدید را به نمایش درآورد و کلیه عملیات ارسال اطلاعات و دریافت نتایج در پشت صحنه انجام می‌شود. در نتیجه هیچ‌گاه صفحه سفید و خالی وب در فواصل کنش و واکنش‌های هنگام کار با مرورگر دیده نمی‌شود و احساسی مشابه تجربه کار با یک نرم‌افزار دسکتاپ به کاربر دست می‌دهد.

جادوی ای‌جاکس چیزی نیست جز یک فکر بکر و آن هم ترکیب کردن جاوا اسکریپت و XML در قالب یک موجود ‌نرم‌افزاری جدید. اصطلاح Ajax را اولین بار کارشناسی از شرکت Adaptive Path به نام جسی جیمزگرت در مقاله‌ای با عنوان <ای‌جکس؛ رهیافت جدیدی در برنامه‌های تحت وب> مطرح کرد و خیلی سریع مورد استقبال گسترده برنامه نویسان وب در سراسر جهان قرارگرفت. اعتقاد عمومی این است که تاریخچه به‌کارگیری تکنیک مذکور به پیدایش نرم‌افزار Outlook WebAccess و استفاده از فرمان XMLHttpRequest که مایکروسافت ابداع کرده و در نرم‌افزار اینترنت اکسپلور به‌کار رفته است، برمی‌گردد. اما امروزه اغلب مرورگرهای مهم و شناخته‌شده (از جمله فایرفاکس) از آن پشتیبانی می‌کنند و دیگر یک فناوری محدود به اینترنت اکسپلورر نیست.

UPS (Uninterruptible Power Supplies)

امروزه با وجود مادربرد هایی که خیلی هم گران نیستند می توانید از روشهای ارزان قیمت مختلفی برای حفاظت مادربرد کامپیوتر در برابر مشکلات منبع تغذیه ( برق شهر ) استفاده کنید. ولی هیچ روشی مانند استفاده از UPS یا یک منبع تغذیه بدون وقفه نمی تواند از مادربرد یا سایر تجهیزات گرانقیمت شما در برابر مشکلات برق حفاظت کند. زمانیکه شما یک سرور یا کامپیوتر گرانقیمت دارید اهمیت وجود UPS بیشتر می شود. UPS برای فیلتر نوسانات ناخواسته برق ورودی و کنترل ولتاژ آن دارای مدارات خاصی است. و برای حل مشکل قطع برق یا افت بیش از حد ولتاژ ( افت ولتاژ برای بسیاری تجهیزات مضر است یا سبب از کار افتادن موقت آنها می شود ) از باتری استفاده می کند. که کل این مچموعه را تغذیه پشتیبان می گویند.

اما برای انتخاب یک UPS باید خدمتتان عرض کنم این به خود شما بستگی دارد که چه میزان می خواهید خرج کنید و UPS را برای چه منظوری مورد استفاده قرار می دهید. مصرف انرژی آنچه محافظت می کنید عامل دیگری است که در خرید UPS نقش مهمی ایفا می کند. واحدی که بوسیله آن ظرفیت UPS یا مقدار انرژی که به شما میدهد بیان می شود عبارت است از آمپر-ساعت. مثلاً یک UPS پنجاه آمپر ساعت می تواند دستگاه شما را با جریان 2 آمپر به مدت 25 ساعت یا با جریان 5 آمپر به مدت 10 ساعت تغذیه کند. توجه داشته باشید که میزان جریان را مصرف دستگاه تعیین می کند پس زمان تغذیه برای یک UPS مشخص به میزان مصرف دستگاه شما دارد.  بدیهی است در صورتیکه زمان بحرانی که به یک منبع تغذیه احتیاج دارید کوتاه باشد می توانید از UPS با آمپر-ساعت کمتر و در نتیجه ارزانتر استفاده کنید. البته یک محدودیت هم در این زمینه وجود دارد و آن این است که جریان نامی UPS شما باید از کل برق دستگاههای شما ( به آمپر ) بزرگتر باشد.

نکته دیگری که در پایان توجه شما را به آن جلب می کنم این است که هیچگاه از یک محافظ لوازم برقی ( مانند محافظ یخچال یا کامپیوتر ) در خروجی یک UPS استفاده نکنید یا به عبارت دیگر زمانیکه از UPS استفاده می کنید نباید از این محافظ ها به طور همزمان برای یک دستگاه استفاده کنید چون باعث صدمه دیدن دستگاه شده و حتی از نظر ایمنی شما هم می تواند خطرناک باشد.

طی دو سال اخیر پردازنده های رومیزی Intel در وضعیت مناسبی قرار نداشته اند. CPUهای Pentium 4 و Pentium D با سرعت Clock نسبتاً بالایی کار می کنند اما در مقایسه با رقیب خود یعنی AMD عملکرد ضعیفتری داشته اند. همچنین برق بسیار زیادی مصرف می کنند که بیشتر آن به صورت گرما تلف می شود. به عبارت دیگر داغتر و کندتر از Jesica Simpson بوده اند. علی رغم تلاش های انجام شده توسط مهندسین Intel و انواع تولید، این تراشه ها بر اساس ریز معماری افزایش شبکه (Net burst) قادر نبوده اند بخوبی بر محدودیت های ذاتی شان غلبه کنند تا با Athlon 64 برابری نمایند. در نتیجه Intel تصمیم گرفت Net burst را کنار بگذارد و روی طرح جدید کارآمد و کم مصرف مربوط به طرح تیم اسرائیلی که مسئول Pentium M بود، کار کند.

حاصل تلاش آن تیم ریز معماری جدیدی برای CPU است به نام Core، که Core 2 Duo و Core 2 از اولین پیاده سازی های اجرایی بر روی کامپیوترهای رومیزی می باشد. اکنون ماههاست که به معماری  Core وابسته شده ایم. این معماری جریاناتی از جزئیات فنی جالب، پیش بینی های محکی نیمه رسمی، و پیش بینی و بررسی محصولاتی که هنوز به بازار نیامده اند را با خود به همراه دارد.

خوشبختانه انتظار برای پردازشگرهای Core 2 به پایان رسید. اخیراً شرکت Intel قصد داشت محصول جدید خود را با تایید نهایی به عموم عرضه کند. پس از ساعت ها آزمایش و مقایسه ی این تراشه های Intel در برابر بهترین محصولات AMD (به خصوص Athlon 64 X2)، این نتیجه حاصل شد که تراشه های Core 2 بهترین کارایی را دارند. بدینوسیله Intel گام بلند خود را برداشت و با بازگشت به دوران اوج، شهرت خود را بازیافت. ذیلاً به برخی از جزئیات و مشخصات این محصول پرداخته می شود.

صرفنظر از عملکرد خوب Core 2 Duo، این تراشه مکعبی ساده است که از این لحاظ تفاوت چندانی با پردازشگرهای Pentium سابق ندارد. همانند آنها در یک سوکت به شکل LGA775 قرار می گیرد و بر روی یک باس 1066MHz کار می کند، همچنین پردازشگرهای Core 2 Duo E6700 مثل محصولات اخیر Intel در فرآیند ساخت 65 نانومتری Intel تولید می شوند. اما بر خلاف آنها Core 2 Duo ترکیبی از دو تراشه که با هم در یک محفظه قرار گرفته باشند، نیست؛ بلکه طرحی دو هسته ای است که حدوداً دارای 291 میلیون ترانزیستور چیده شده در ناحیه ای به مساحت 143 میلیمتر مربع می باشد. در مقابل، در هر یک از دو تراشه ی متعلق به PentiumExtreme Edition 965، بطور تخمینی 188 میلیون ترانزیستور درون قابی با مساحت 81 میلیمتر مربع دارد. اگر این دو تراشه را در کنار یکدیگر قرار دهیم، این پردازنده در مجموع نسبت به Core 2 Duo تعداد ترانزیستور و همچین فضای قاب بیشتری خواهد داشت.

Intel قصد دارد در ابتدای نسل این تراشه ها، پنج نوع از محصولات Core 2 را ارائه کند که قیمت و مشخصات آنها در جدول زیر آمده است.

قیمت مدلهای میانی جدول با توجه به کارکرد آنها کاملاً مناسب هستند. اما آنچه واقعاٌ لازم است که به آن توجه کنید، ستون TDP است. این پارامتر که کوتاه شده ی عبارت Thermal Design Power می باشد، میزان خنک سازی مورد نیاز برای تراشه را مشخص می کند، و این عدد به طور چشمگیری نسبت به Pentium Extreme Edition 965 دارای برچسب 130W، کاهش یافته است. سرعت Clock نیز کاهش یافته، زیرا ریزمعماری Core بر روی عملکرد بالا به ازای هر Clock تمرکز دارد و به فرکانس های استراتوسفری Clock چندان اهمیت نمی دهد. پر سرعت ترین پردازنده ی Core 2، پردازنده ی X6800 Extreme است که با سرعت ساعت 2.93GHz و TDP بالاتر و تفاوت قیمت تقریباً 500 دلاری آن، از بقیه ی مدلها متمایز می شود.