تا دلم راهي نيست

كمي نزديك تر بيا

شايد بشكنيم پنجره هاي بي احساس بي تفاوتي را ....

شايد برداريم ديوارهاي بي دل  نا مهرباني را ...

شايد  .....

كمي نزديك تر تنها يك قدم ! 

آمدي بارانم شدي

رفتي بي خبر ....

آخر خوش انصاف با دل من هم بله ....

شرمنده ام دل تك سرنشين من !!!

خدايا صبوريم ببخش

.

.

.

آمين 

نیاز دل ....

چقدر شرمنده ام از لحظاتی که نگاهم کردی و من بی توجه بودم

چقدر شرمنده ام از لحظاتی که دلت را شکستم

نمی دانم چگونه مرهم دلت شوم

من که خود عمریست زخم و درد دلم برای شما...

مهربانا...

ترسم از آن است که بگویی

" مرا به خیر تو امید نیست شر مرسان "

عزیز دل زهرا ....

خداي من با تمام دل سلام

هر چه در كوي و برزن نشان از تو مي گيرم، بي نشان و آواره وصله مي خورم.

هر چه به دنبال كويت جستجو مي كنم، دورتر و دورتر مي شوم.

هر چه بويت را مي طلبم، از هواي باراني ات محروم مي گردم.

هر چه شانه هايت را براي پناه مي جويم، گاه و بي گاه به اشتباه، خود به ديوار گناه مي آويزم.

هر چه طنين صداي گرمت را خواستارم، ترانه هاي سرد دروغين هم نوايي ام مي كنند.

واي بر من....

تو را كجا و چگونه مي جويم؟ از كه تو را خواستارم؟

واي بر من....
الها...

ياري ام ده تو را در ثانيه ثانيه لحظاتم، در نقطه نقطه وجودم، در كنج كنج دلم بيابم.

مهربانا....

ياري ام ده در معراج سكوتم، تو را از قنوت صبح گاهان بيابم و به خاطر قداست لحظه با تو بودن، خود را گم . فراموش كنم و تنهاي تنها تو باشم و تو ...

تپه های شنی با وزش باد جا به جا می شوند،

ولی صحرا همیشه صحرا باقی می ماند.

این است افسانه عشق...

خدایا ، مهربانا

باران رحمت تو همیشه در حال باریدن است،

تقصیر خودمان است که کاسه هایمان را بعکس گرفته ایم...