خدایا من به درگاه تو شرمنده ام.........

از اینکه حسد بردم .
از اینکه تظاهر به دانستن مطلبی کردم که اصلا نمی دانستم.
از اینکه زیبایی قلمم را به رخ دیگران کشیدم.
از اینکه در غذا خوردن به یاد فقیران نبودم .
از اینکه مالی را که به تو تعلق داشت از آن خود پنداشتم.
از اینکه مرگ را فراموش کردم.
از اینکه در راهت سستی و تنبلی کردم.
از اینکه برای دوستم آرزوی کفر کردم که ایمانم بیشتر نمایان شود.
از اینکه در سطح پایین ترین مردم زندگی نکردم.
از اینکه منتظر بودم تا دیگران به من سلام کنند .
از اینکه امامم را نشناختم و محبت او را در دل نداشتم . پس اگر اکنون بمیرم به مرگ جاهلیت مرده ام .
از اینکه چشمم گاه به ناپاکی الوده شد .
از اینکه ایمانم به بنده ات بیشتر از ایمانم به تو بود.
از اینکه منتظر تعریف وتمجید دیگران بودم و غافل از اینکه تو بهترازدیگران می نویسی و با حافظه تری
خدایا بابت همه آنچه گفتم و همه آنچه تو آگاهتری بازهم شرمنده ام.