کارگردان: اد هريس. فيلمنامه: رابرت نات، اد هريس بر اساس داستاني از رابرت بي. پارکر. موسيقي: جف بيل. مدير ‏فيلمبرداري: دين سملر. تدوين: کترين هيماف. طراح صحنه: والدمار کالينووسکي. بازيگران: اد هريس[ويرجيل کول]، ‏ويگو مورتنسون[اورت هيچ]، جرمي آيرونز[رندال براگ]، رنه زلوگر[آليسون فرنچ]، تيوتي اسپال[فيل اولسون]، لنس ‏هنريکسن[رينگ شلتون]، تام باور[ابنر رينز]، جيمز گامون[ارل مي]، آريادنا جيل[کتي]، گابريل مارتينز[جو ويتفيلد]. ‏‏114 دقيقه. محصول 2008 آمريکا. ‏
دهه 1880. مارشال ويرجيل کول و معاونش اورت هيچ از سوي اهالي شهري بي قانون استخدام مي شوند تا مزرعه ‏داري بي رحم به نام رندال برگ را به تقاص قتل کلانتر و معاون هاي او دستگير کند. همزان با ورود اين دو نفر به ‏شهر، زني به نام آليسون فرنچ نيز وارد شهر کوچک شده و به زودي ميان تبديل به محبوب ويرجيل مي شود. ويرجيل و ‏هيچ بعد از يافت شدن شاهدي موثق، اقدام به دستگيري رندال برگ مي کنند. اما افراد و دوستان رندال با گروگان گرفتن ‏آليسون موجبات نجات وي را فراهم مي آورند. ويرجيل و هيچ به تعقيب آنها مي روند، اما مشاهده رفتار دوستانه آليسون ‏با رندال باعث مي شود که رابطه ميان او و ويرجيل اندکي تيره شود. ويرجيل و هيچ موفق مي شوند بعد از مقابله با ‏سرخ پوست ها، دوستان رندال را از سر راه بردارند. ولي رندال موفق به فرار مي شود. در بازگشت به شهر، آليسون ‏زندگي مشترکي را با ويرجيل آغاز مي کند، در حالي که قبلاً در صدد اغواي هيچ نيز بوده است. مدتي بعد سر و کله ‏رندال با در دست داشتن حکم بخشودگي در شهر پيدا شده و با بزرگان شهر شروع به مراوده مي کند. چيزي که به مذاق ‏هيچ خوش نيامده و قصد جان او را مي کند...‏

چرا بايد ديد؟
آپالوزا که نامش يادآور وسترني ديگر به همين نام با بازي مارلون براندو است، بر خلاف همين شباهت هيچ قرابتي با آن ‏فيلم ندارد. بلکه بر اساس داستاني از رابرت بي. پارکر منتشره به سال 2005 ساخته شده و بيشتر به فيلم ‏وارلاک(1959) ساخته ادوارد دميتريک نزديک است. ‏
آپالوازا دومين ساخته يکي از بازيگران خوش نام و برجسته روزگار ماست. اد هريس 58 ساله براي دومين فيلمش ‏داستاني را برگزيده که جدا از شباهت به فيلم کلاسيک ژانر وسترن -بوچ کسيدي و سندنس کيد- خود به تنهايي واجد ‏مضاميني چون حسادت، دوستي مردانه و... است. اما بهتر است آن را حضور دردسرساز يک زن ميان مشتي ششلول ‏بند بناميم. چون فيلم بر خلاف وسترن هاي اخير-قتل جسي جيمز..- از جنيه هاي تاريخي به دور است و ترجيح مي دهد ‏در ميان اسطوره هاي غرب وحشي و فيلم هاي وسترن به دنبال جاي پايي بگردد و بر خلاف آن فيلم-و بسياري از ‏وسترن هاي پس از جنگ جهاني دوم- که سوال هايي درباره هويت ملي، حافظه تاريخي و سرشت قانون طرح مي ‏کردند، مانند قطار سه و ده دقيقه به يوما که اخيراً به نحوي شايسته بازسازي شد، همچون وسترن هاي رده ب در صدد ‏ساخت اسطوره مردها، اسب ها و سلاح هايشان باشد. ‏
به همين دليل مانند همان فيلم هاي رده ب تنها مي تواند تماشاگري که از ديدن وسترن هاي باشکوه محروم بوده يا زرق ‏و برق آنها را نمي پسندد، به خود جذب کند. البته بگذريم از اينکه مورخان سينما بعدها اين فيلم هاي ارزان را به ‏جايگاهي والا ارتقاء دادند. فيلم هريس نيز بر خلاف کار اولش، يک فيلم بزرگ و در اينجا يک وسترن بزرگ نيست. اما ‏ارزش تماشا کردنش را دارد. ته رنگي از مضامين سياسي همچون امنيت و قانون و فرديت نيز در کار به چشم مي ‏خورد که بر اعمال زور عادلانه هيچ يا ويرجيل سايه اي از شک مي گستراند. بازي سه هنرپيشه مرد فيلم خوب، اما ‏بازي زلوگر کوتاه و خالي از هر نوع پيچيدگي است. پدر اد هريس نيز در نقش کوتاه قاضي بازي کرده است. ‏
منبع اقتباس فيلم يک کتاب مشهور بوده، سبب شد تا پيش از توليد اين فيلم سخن از ساخت دنباله اي نيز بر آن به ميان ‏آيد که با توجه به فروش 20 ميليون دلاري آن تحقق اش اندکي دور از انتظار است. ‏
ژانر: وسترن، درام، جنايي. ‏

براي مشاهده تصاويري از اين فيلم روي اين لينک کليک کنيد