ترک دنیا

شیخ ز بس حرص بخورد از جهان رفت
مو سپید کرد به دنیا ولیکن جوان رفت
همه  غصّه اش  از  زمین  آدمی  بود ...
ز  سُفلی به عُقبی به  قصد  جنان رفت

علیرضا قاسمی « آ.شیخ »