رو سیاه ...

کوله بارَم از سیاهی رویِ من را هم سیاه کرد
دوری از دستانِ گرمَت عمرِ من را هم تباه کرد
کاش میشد در مسیری که بدون تو قدم در آن زدم
گوش هایم کَر نبود ، هر بار خدا من را صدا کرد

چشمِ من کور بود و دیدم چشمِ تو من را نگاه کرد
پا به پایم آمدی گفتی که شاید شد تو را هم سَر به راه کرد
سَر به زیر انداختم و سَر را چو کبک در زیرِ برف
آمدی بالا سَرم مِثل پدر گفتی ، نباید اشتباه کرد

شاعر اهل بیت : علیرضا قاسمی