امام زمان(ع) به عنوان آخرين حجت خداوند در زمين و كسي كه مأموريت برپا داشتن عدالت حقيقي را برعهده دارد، از ويژگي ها و خصالي برخوردار است كه تنها شايسته و برازنده اوست و كس ديگري را در اين خصال ياراي مشاركت با او نيست مگر انبياء الهي و ائمه معصومين عليهم السلام، در پاره اي از احاديث قدسي ضمن اشاره به مطالبي از قبيل امامت و وصايت آن حضرت(ع) به اين ويژگي هاي آسماني اشاره شده:
«... ابوعبدالله(ع) (امام صادق) فرمود: روزي جابرابن عبدالله انصاري با پدرم تنها بودند، من هم حضور داشتم. پدرم به جابر گفت: اي جابر، به من از لوحي خبر بده كه تو در نزد مادرم فاطمه دختر رسول خدا(ص) د يده اي...
جابر عرض كرد: خداوند را شاهد مي گيرم كه من روزي به نزد فاطمه دختر رسول خدا(ص) وارد شدم تا تولد حسين(ع) را به وي تهنيت بگويم. در دست ايشان يك لوح سبز رنگ ديدم. من تصور كردم كه از زمرد است و در داخل آن لوح، نوشته هاي سفيدي ديدم كه شبيه نور خورشيدبودند و مي درخشيدند... حضرت (س) به من فرمود: اين لوحي است كه خداوند به رسولش محمد(ص) هديه كرده است كه در آن نام شوهرم علي و نام دو فرزندانم (حسن و حسين) و نام ساير امامان از نسل من نوشته شده است...
بعد جابر گفت: من خداوند راشاهد مي گيرم كه در لوح، اين مطالب نوشته شده بود: بسم الله الرحمن الرحيم، اين كتابي است از جانب خداوند عزيز و حكيم براي محمد نبي اش و نورش و سفيرش... و من (خداوند) اين امامت را با دادن (م ح م د) به حسن (عسگري(ع)) تكميل مي نمايم او رحمت براي همه جهانيان است. در او كمال موسي و روشني عيسي و صبر ايوب هست
