اي موعود هستي ...
ای موعود هستی ...
آیا می شود پیام دلخستگی ها و آشفتگی هایم را
نسیم عشق و دوستی من به دست عنایت تو برساند؟
آیا می شود من با همه حقارت و ناچیزی ام
به آستان مقدس تو پر کشم و در آسمان معرفت تو پرواز کنم؟
آیا می شود زبان الکن من به لطف نگاه مهربان تو گشوده شود
و ناخوانده های صحیفه جانم را در پیشگاه تو عرضه کند ؟
من حقیر و ناچیزم اما تو بزرگ و با عظمتی،
این ذره ناچیز را در آسمان بیکران خود بار ده.
