موعود در آیین مسیحیّت
كتاب مقدّس مسیحیان دو بخش دارد: عهد جدید و عهد عتیق. علت این نامگذاری آن است كه مسیحیان معتقدند خدا با انسان دو پیمان بسته است: یكی پیمان كهن، به وسیله‌ی پیامبران پیش از عیسی مسیح، و دیگری پیمان نو، توسط خدای متجلی یعنی عیسی مسیح.
مجموع كتاب‌های عهد عتیق و عهد جدید 66 كتاب است، كه 39 كتاب آن، همان عهد عتیق و 27 كتاب از آن عهد جدید می‌باشد.
عهد جدید از نظر موضوع به چهار بخش تقسیم می‌شود:
2- اعمال رسولان، نوشته‌ی لوقا؛
3- نامه‌های رسولان كه مشتمل بر 21 نامه است؛
4- مكاشفه‌ی یوحنّای رسول.
2- انجیل مُرقس (قدیم‌ترین و كوتاه‌ترین كتاب سیره و مواعظ مسیح)؛
3- انجیل لوقا (سیره و مواعظ مسیح با تكیه بر جزئیات)؛
4- انجیل یوحنّا (متأخرترین كتاب سیره و مواعظ مسیح با تأكید بر مافوق بشر بودن او).
بنابر اعتقاد مسیحیان، آخرین نجات‌دهنده و تسلی دهنده همان عیسی مسیح است كه بار دیگر زنده خواهد شد و جهان سراسر فساد و تباهی را نجات خواهد داد:
«لیكن شنیده و دانسته‌ایم كه این مرد به راستی مسیح است و خلاص كننده‌ی عالم.»2
و در رساله‌ی چهاردهم از نامه‌های رسولان كه به عبرانیان (یهودیان) بوده است چنین آمده:
«همچنین مسیح نیز چون یك بار قربانی شد تا گناهان بسیاری را رفع نماید، بار دیگر بدون گناه برای كسانی كه منتظر او می‌باشند، ظاهر خواهد شد به جهت نجات.»3
ذكر این نكته در این‌جا لازم است كه در عهد جدید وعده‌ی آمدن شخصی به جز عیسی مسیح نیز داده شده است. وی تسلی‌دهنده‌ی دیگری است كه مسیح از خدا (پدر) برای امتش درخواست می‌كند و خدا او را اعطا می‌كند تا همیشه با ایشان باشد. جهان او را نمی‌بیند و نمی‌شناسد، ولی آنان كه به مسیح ایمان دارند، وی را باز می‌شناسند:
«و من از پدر سؤال می‌كنم و تسلی‌دهنده‌ای دیگر به شما عطا خواهد كرد تا همیشه با شما باشد؛ یعنی روح راستی كه جهان نمی‌تواند او را قبول كند. زیرا كه او را نمی‌بیند و نمی‌شناسد؛ اما شما او را می‌شناسید، زیرا كه با شما می‌ماند و در میان شما خواهد بود.»4
بیشتر نویدهای انجیل به تعبیر «پسر انسان» است، این تعبیر طبق نوشته‌ی مستر هاکس آمریکایی بیش از 80 بار در انجیل و ملحقات آن تكرار شده كه فقط 30 مورد آن با حضرت عیسی (علیه السلام) قابل تطبیق است و 50 مورد دیگر از نجات‌دهنده‌ای سخن می‌گوید كه در آخر الزمان ظهور خواهد كرد، حضرت عیسی (علیه السلام) نیز با او خواهد آمد و او را جلال خواهد داد و از ساعت و روز ظهور او جز خدا كسی اطلاع ندارد.5
در بشارات انجیل برای زمان ظهور حضرت مسیح (علیه السلام) تاریخ مشخصی نمی‌یابیم، و از این جهت شباهت دقیقی با اعتقاد مسلمانان درباره‌ی زمان ظهور وجود دارد:
«اما از آن روز و آن ساعت غیر از پدر هیچ كس اطلاع ندارد، نه فرشتگان در آسمان و نه پسر هم، پس برحذر باشید و بیدار شده دعا كنید زیرا نمی‌دانید كه آن وقت كی می‌شود.»6
و در جایی دیگر آمده است كه:
«كمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته بدارید و شما مانند كسانی باشید كه انتظار آقای خود را می‌كشند، تا هر وقت آید و در را بكوبد بی‌درنگ برای او باز كنند. خوشا به حال آن غلامان كه آقای ایشان چون آید، ایشان را بیدار یابد ... پس شما نیز مستعد باشید، زیرا در ساعتی كه گمان نمی‌برید پسر انسان می‌آید.»7
2 . انجیل یوحنّا، فصل 8، ص 253، به نقل از عزیز اله حیدری، مهدی (علیه السلام) تجسم امید و نجات، ص 67 .
3 . رساله به عبرانیان، فصل 9، آیه‌ی 28، به نقل از فصل‌نامه‌ی انتظار، ش 15، ص 155 .
4 . انجیل یوحنّا، فصل 14، آیه‌ی 17، به نقل از فصل‌نامه‌ی انتظار، ش 15، ص 155 .
5 . قاموس کتاب مقدس، ص 219، به نقل از محمّد خادمی شیرازی، یاد مهدی (علیه السلام)، ص 52 .
6 . انجیل مرقس، فصل 13، آیه‌های 26-33، به نقل از محمّ خادمی شیرازی، یاد مهدی (علیه السلام)، ص 48 .
7 . انجیل لوقا، فصل 12، آیه‌های 35 و 36، به نقل از علی اکبر مهدی‌پور، او خواهد آمد، ص 125 .
منبع :
