علاقه عامیانه
علاقه عامیانه: یعنی علاقه های سطحی ویا بدون پشتوانه ای که هر لحظه در معرض از بین رفتن قرار دارد.این گونه علاقه ها بر مبنای نظری غلط و همان شناخت ناصحیح استوار است.
واین مبنای غلط ناشی از همان نگاه عامیانه است که ذکر شد.
اصطلاح علاقه عامیانه در روایتی به صراحت نکوهش شده:
امیر المومنین فرمودند:دوستی عوام وعامیانه بریده می شود.مانند بریده شدن ابر وزایل می شود چنان که سراب زایل می شود.
اما جای نگاه مثبت به اینگونه علاقه ها هم هست:
آنجا که علاقه عامیانه به معنا یک علاقه فطری طبیعی و هرچند ابتدایی گرفته شود.در بسیاری از عوام .ارادت و معرفت آنها نسبت به اولیای الهی .با همین نوع علاقه آغاز می شود.
گاهی نیز علاقه های عموم مردم با قضاوت ناصحیح دست کم گرفته میشود.در حالیکه در میان عوام .افرادی با معرفت های عمیق و ایمان راسخ پیدا می شوند.که نخبگان حسرت آن را دارند.روشن است که آنهایی را که به ظاهر از سواد و معلومات کافی برخوردار نیستند.نباید عوام بدانیم و علاقه های آنها را نباید در زمره ی علاقه های عامیانه و انقطاع پذیر تلقی کنیم.
نه تنها برخورد عالمانه و عاقلانه با موضوع منجی هیچ گونه منافاتی با گرایش عاطفی به امام زمان(عج) ندارد.بلکه هنگامی که عقل ها روشن میشوند.عاطفه ها هم شعله ور تر خواهد شد.یک وقت تصور نشود که فهمیدن عقلانی و منطقی امام زمان(عج) .کلاسش بالاتر از گریه کردن است.اگر کسی فهمش درباره ی امام زمان(عج) بالا رفت.به جای اشک خون گریه میکند.
این یک اصل مهم است که علم. خشیت را افزایش می دهد
نمونه ای از علاقه ی عامیانه را می توان اهمیت دادن به دیدار حضرت بدون توجه به ظهور وفلسفه غیبت و انتظار دانست.
آیت الله بهجت میفرمایند:آیا می شود رییس و مولای ما حضرت ولی عصر محزون باشدو ما خوشحال باشیم؟اودر در اثر ابتلای دوستان .گریان باشد وما خندان باشیم ودرعین حال خود را تابع آن حضرت بدانیم؟تنها پیدا کردن آن حضرت ودیدن ایشان مهم نیست. هرکدام در فکر حوایج شخصی خود هستیم.وبه فکر آن حضرت که نفعش به همه برمیگرددو از اهم ضروریات است نیستیم.
دردعا ی فرج هم اصلا برای دیدن آن حضرت دعا نمیکنیم.برای سلامتی حضرت دعا میکنیم تا اینکه فرج ایشان برسد واز حکومتشان بهره مند گردند.این اوج یک خلوص عاشقانه وعارفانه است که دیگر خودرا مد نظر نمیگیریم وتنها محبوب خود را مدنظر قرار میدهیم.
دوستان گلم بیاین از این به بعد در قنوت نمازمون دعای فرج را بخوانیم
