توصیف حضرت مهدی (عج) در کلام ائمه اطهار (ع)
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف از موضوعاتی است كه روایات بسیاری درباره آن در اختیار ماست به گونه‌ای كه درباره مراحل مختلف زندگی آن حضرت همچون ولادت، دوران كودكی، غیبت صغری و كبری، علائم ظهور و روزگار ظهور و حكومت جهانی، به طور جداگانه احادیثی از پیشوایان دینی موجود است. چنانكه درباره خصوصیات ظاهری و اخلاقی آن بزرگوار، ویژگی های دوران غیبت او و فضیلت و پاداش منتظران ظهورش مجموعه ارزشمندی از روایات داریم و جالب اینكه بسیاری از این روایات هم در كتاب‌های شیعه و هم در آثار اهل سنّت نقل شده است. برخی از این احادیث «متواتر» است.[1]
گفتنی است كه یكی از ویژگی های قابل توجه امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف آن است كه همه معصومان علیهم السلام درباره آن حضرت سخنان نغزی ایراد فرموده‌اند كه مجموعه‌ای از معارف آگاهی بخش را فراهم كرده است و از اهمیت فوق العاده قیام و انقلاب آن پرچمدار عدالت حكایت می كند. مناسب است در اینجا از هر یك از آن پیشوایان بزرگ روایتی را نقل كنیم:
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود : خوشا به حال آن كه مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را ببیند و خوشا حال آن كه او را دوست بدارد و خوشا حال كسی كه امامت او را باور داشته باشد.[2]
امام علی علیه السلام فرمود : «منتظر فرج (آل محمد صلی الله علیه و آله) باشید و از رحمت خدا ناامید نگردید به راستی كه محبوب ترین كارها نزد خداوند بزرگ، انتظار فرج است.»[3]
در لوح فاطمه زهرا علیها السلام [4]آمده است : «... سپس به خاطر رحمت بر جهانیان سلسله اوصیاء را به وجود فرزند امام حسن عسكری علیه السلام تكمیل خواهم كرد؛ كسی كه كمال موسی و شكوه عیسی و صبر ایوب را داراست...» [5]
امام حسن مجتبی علیه السلام در ضمن روایتی، پس از بیان برخی از مشكلات زمان بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
«خداوند در آخر الزمان مردی را برمی انگیزد... و او را به وسیله فرشتگان خود پشتیبانی می كند و یارانش را حفظ می‌كند... و او را بر تمامی ساكنان زمین چیره میسازد... او زمین را از عدالت و روشنایی و دلیل آشكار پر میسازد... خوشا حال آن كه روزگار او را ببیند و سخن او را بشنود.»[6]
امام حسین علیه السلام فرمود : «... خداوند به وسیله او (امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف) زمین را زنده می‌كند پس از آن كه مرده باشد و به وسیله او آئین حق را بر تمامی دین‌ها پیروز گرداند هر چند مشركان را خوش نیاید. برای او غیبتی است كه گروهی در آن از دین باز می گردند و گروهی دیگر بر دین استوار میمانند... همانا آن كه در غیبت او بر اذیت‌ها و تكذیب‌ها شكیبایی كند؛ مانند كسی است كه پیش روی رسول خدا صلی الله علیه و آله با شمشیر جهاد كرده باشد.»[7]
