ویژگی های اعتراض در انتظار موعود:
با اینکه غیبت حضرت ،تقدیر خداوند حکیم است،ولی ما میتوانیم نسبت به آن معترض باشیم.
اساسا یکی از حکمت های این غیبت ،میتواند شکل گرفتن این اعتراض مقدس باشد.تا لیاقت انسان ها برای درک حضور و ظهور ایشان پدید آید.
باید به فهرست اعتراض های دعای ندبه مراجعه کردو تک تک آنها را دل رویاند.بایدنهالستانی از اعتراض به انواع آثار غیبت امام را در دلها کاشت وبا اشک چشم آنها را آبیاری کرد.
از اعتراض تا دشمنی:یک منتظر در همین عنصر اول ،یعنی اعتراض ،اهل حب و بغض می شود.*منتظر با همه ی آدم ها نسبتی مساوی ندارد ونسبت به همه ی آنها محبت نمی کند.
او اگرچه همه ی مردم عالم را دوست دارد.وقتی برای فرج گریه میکند.درواقع برای فرج همه ی آدم ها اشک میریزد.اما به وجود پلید پدید آورندگان اوضاع بد عالم هم معترض است*.نمی شود کسی خواستار فرج باشد ،ولی باستم پیشگان روزگار دشمن نباشد.
بعضی ها از ظلم بدشان می آید ،ولی وقتی پای ظلم به میان می آید.شجاعت دشمنی با اورا ندارند ویا به طمع امنیت یافتن در کنار صلح با او،دشمنی خود را فراموش میکنند.
اگر بخواهیم این بحث را با دقت بیشتری پیگیری کنیم به نکاتی خواهیم رسید که دردناک ترین لحظات تاریخ اسلام را تشکیل می دهند:
*عمرسعد تا چند روز قبل عاشورا می گفت: ( میترسم ابن زیاد ،آخر سر دست مرا به خون حسین (ع) آغشته کند)*
وقتی که شمر با مشورتش با ابن زیاد ،تلاش های عمرسعد رابرای صلح بی ثمر کرد.عمر سعد گفت: (نزد امیر شهادت دهید که من اولین کسی بودم که تیر انداختم)
ودر نهایت به جایی رسید که به ابتکار خودش طفل شش ماهه اباعبدالله الحسین را هم به شهادت رساند.
*منتظر اگرچه مظلوم است اما منظلم نیست .منظلم کسی است که با خواست خود به ظلم تن میدهد.اما مظلوم به ناچار وبدون اینکه توانایی پیشگیری داشته باشد.مورد ظلم واقع
شده
