تا شقايق هست زندگي بايد كرد
تو كه يك گوشه چشمت غم عالم ببرد / حيف باشد كه تو باشي و مرا غم ببرد
شايد آن روز كه سهراب نوشت: ‹‹تا شقايق هست زندگي بايد كرد››
خبر از دل پردرد گل ياس نداشت،
بايد اين طور نوشت:
هر گلي هم باشي، چه شقايق، چه گل پيچك و ياس،
تا نيايد مهدي‹‹عج››، زندگي دشوار است .
