شخصى ادّعایى نسبت به حضرت امیر المؤمنین على(ع) داشت. بنا شد در حضور خلیفه دوم، به این ادّعا رسیدگی شود. مدّعى حاضر شد. خلیفه خطاب به امام على(ع) گفت: ... اى ابا الحسن، در كنار مدّعى بنشین تا اختلاف را حل كنم. خلیفه دوم در این موقع آثار ناراحتى را در سیماى حضرت على(ع) دید. از حضرت(ع) پرسید: ... اى على! از این كه در كنار مُدّعی قرار داری، ناراحتى؟. امام على(ع) فرمود: ... نه، ناراحتم از آن كه در رفتارت نسبت به ما دو نفر عدالت را رعایت نكردى، زیرا مُدّعی را با نام صدا كردى ولی مرا با كنیه و لقب(ابو الحسن) خواندى. ممكن است طرف دعوا نگران شود که به عدالت قضاوت نمی شود.

منبع:شرح ابن ابى الحدید، ج 17، ص 65.