غلامرضا بني اسدي- جهاد اقتصادي به عنوان يکي از ضروري ترين نيازهاي توسعه و پيشرفت نيازمند بازشناسي پيش زمينه هايي چند است هم در حوزه «اقتصاد» و هم در بحث «جهاد» که با هم مفهوم متعالي «جهاد اقتصادي» را شکل داده اند تا در کلام و نگاه رهبر فرزانه انقلاب بر تارک «تقويم ۹۰» بدرخشد و مردمان را و مخصوصا دولتيان را به معناي -قوا و بخش هاي حکومت- در تمام اوراق تقويم و روزها و شب هاي سال به تکاپو وا دارد تا در نتيجه گامي چند به هدف گذاري عالمانه در سند چشم انداز توسعه در افق ۱۴۰۴ دست يابيم. هر چند در اين زمينه مباحث اقتصادي بزرگي قابل طرح است و طرح هاي بزرگي در حوزه اقتصاد نيز در برنامه کارشناسان، اما سخن از اين مقوله را به اهلش وا مي گذاريم تا قلم زنند، کار کنند و «طرح هاي نو» در اندازند تا «روزهاي نو» فراراه ايران قرار گيرد. آن چه -اما- دراين مختصر از باب «يادآوري» بر قلم مي رود در قسمت اول اين مفهوم بايد در نظر داشت؛ در بحث جهاد که در گذر از تعريف آن بايد به ايمان و روحيه جهادي انگشت تاکيد نهاد. چه تا روحيه و ايمان جهادي در ذهن و باور مردم و دولت شکل نگيرد «جهاد اقتصادي» از قالب کلمات فراتر نخواهد رفت. حال آن که براي رسيدن به نتيجه بايد کلمات را کليد کار کرد. به باور اين قلم، مفهوم جهاد اقتصادي، اولين ما به ازايش بطلان آن پنداري است که توليد ثروت را مذموم مي شمارد و «توليد کننده ثروت» را مساوي با «ثروت اندوز» مي شمارد و بر اين باور غلطش هم جامه ديني مي پوشاند. حال آن که توليد ثروت و تمشيت معاش، کاري ديني است و به گواه آموزه هاي ديني کسي که در حال تلاش براي معاش و کسب روزي حلال بميرد مانند شهيد است و اين نگاه ديني است که تلاش معادانديشانه براي معاش را، جهاد مي نامد، چه وقتي «کادالفقر ان يکون کفرا» را بپذيريم، تلاش براي برون رفت از فقري که همسنگ کفر است کاري ايماني و خدايي خواهد بود و نيز وقتي، کفر و فقر، شانه به شانه هم برادروار بر ايمان مردمان هجوم مي برند، ايستادن در برابر فقر مثل سلاح برداشتن بر عليه کفر است که جهاد نيز نام دارد. از سوي ديگر، وقتي جبهه ها در شکل متفاوت مي شود و نوع جنگ ها گوناگون، مقابله با دشمن در همه اشکال، جهاد خواهد بود. لذا امروز که جبهه اقتصادي از خطوط مقدم نبرد است، تلاش و تکاپو، کار و توليد کار، توليد ثروت و... نيز عين جهاد است. يک جهاد مقدس که تقدس ايمان مردم را نيز حفظ مي کند.

در اين ميان نکته اي که بايد همواره درنظر داشت، اين است که کار جهادي، مردان و زنان مجاهد مي خواهد که به کار جهادي باور داشته باشند و حاضر باشند براي اين باور هزينه هم بپردازند، چنان که در جهاد نظامي، باورمندان به جهاد مي پرداختند. آن روز، از دل جهاد فرهنگ و رفتار متعالي ايثار زاده مي شد و امروز نيز نيازمند باز توليد ايثار براي تحقق جهاد هستيم و دولت و توليدکنندگان ثروت بايد ايثار را به عمل درآورند و همگان را ببينند و حتي روحيه مقدم شمردن ديگران بر خود نيز دوباره زنده شود و ما همه نه فقط به فکر توليد ثروت براي خود بلکه به فکر توليد ثروت براي همه باشيم به فکر ايجاد اشتغال مولد براي همه و اگر همگان موفق شوند، موفقيت ما نيز تضمين شده خواهد بود، حال آن که اگر خودخواه باشيم، کاخ خويش را بر کوخ ديگران بنا خواهيم کرد و به جاي توليد ثروت، ثروت اندوز خواهيم شد. آن وقت تلاش و تکاپومان نه که جهاد نيست بلکه ضد جهاد خواهد بود....