قصیده ای از مرحوم استاد مهدی الهی قمشه ای

ای جمال زیبایت ،ظل حسن یزدانی                                        گشته آشکاراز وی سرغیب پنهانی

ای به کشور ایمان ،شهریار بی همتا                              وی به عرصه ی امکان ،گنج علم سبحانی

آیت خدایی تو ،جان مصطفایی تو                                       قلب مرتضایی تو ،هفت سر قرآنی

بر کمال صنع خویش ،حق تبارک الله گفت               چون تو را به حسن آراست ،رب نوع انسانی

از تو بر سر آدم ،تاج عز کرمنا                                          نوح را تویی رهبر ،ز انقلاب طوفانی

زان جمال قدوسی ،پرده بر فکن کز عشق                      بر رخت شود حیران ،چشم ماه کنعانی

از رخت نقاب افکن ،راز عالمی بگشا                                      تا عیان شود بر خلق سر اول و ثانی

هم نهان و هم پیدا ،در مثل چو خورشیدی                     گرچه از نظر چندیست ،زیر ابر پنهانی

راه سخت و منزل دور ،شام تار و مه بی نور            پای  خسته ،دل رنجور ،رهبرا تو خود دانی

خاطر (الهی )را از رخت چو ماه افروز                   کز عمت شب هجران ،در هم است وظلمانی

(با تلخیص )