نسیم کوچه های دِه، کجایی؟	دلِ ما را گرفته مِه کجایی؟
تو مثل جنگل روشن، زلالی	تو مثل صبحِ سرشارِ شمالی
به راهت، چشم ما، فانوس جاده	بیا ای مثل باران، پاک و ساده
شبِ دریا، پُر از اندیشه توست	جهان سبز از نسیم بیشه توست
نگاهِ چشمه از شوق تو لب ریز	هوای باغِ چشمانت دل انگیز
جدا از تو نگاهی سرد داریم	به باغ سینه برگی زرد داریم
حضورت اتفاق سبز باغ است	و آغوش زمین، غرق چراغ است

ذبیح اللّه ذبیحی