یارب که کارها همه گردد به کام ما
نور حضور خویش فروزد امام ما

ما باده محبت او نوش کرده ایم
«ای بی خبر زلذت شرب مدام ما»

هرگز نمیرد آنکه از این باده زنده شد
«ثبت است بر جریده عالم دوام ما»

ای باد اگر بکوی امام زمان رسی
«زنهار عرضه دار به پیشش پیام ما»

گو همتی بدار که مخمور فرقتیم
شاید برآید از می وصل تو کام ما

از اشک در ره تو فشاندیم دانه ها
«باشد که مرغ وصل بیفتد به دام ما»

فیضت بصبح و شام زجان می کند سلام
پیکی کجاست تا برساند سلام ما