سینا میرزایی عطر حضور تمام خاک از عطر حضور دست تو پر بود و من یک ریز می گفتم تو ای تنهاترین موعود کجایی ای فراتر از زمان از باد از طوفان کجایی دلیل من تمام پیکرم فرسود در پس کوچه ها در زیر طوفانی که می تازد به دنبال تو می گردند این پاهای خاک آلود به دنبال تو می آیم به زیر باد و باران ها زمین پوچ است و خاکستر به دنبال تو باید بود خودم را با تو دردها بر دوش می گیرم چه باید کرد با این روح خسته، قلب ناخشنود تمام خاک را گشتم و گشتن پر ز گفتن شد ولیکن هیچ کس بر من ـ من عاصی ـ دری نگشود بگو با من در این ژرفا که پشت جاده طوفان صدا آری صدای سیب سرخی هست تا موعود