احسان پرسا هزار سال گذشت و غریب بود هنوز مسافری که به ظاهر حبیب بود هنوز کسی که بعد گذشت از هزار طوفان هم میان سینه او یک لهیب بود هنوز مسافر اسب خودش را به شهر آورد و نگاه کرد .. جهان پر فریب بود هنوز و مستجاب نمی شد دعا .. دعای فرج اگر چه حضرت باری مجیب بود هنوز ولی شفای مریضان و زایمان زنان دلیل اصلی امن یجیب بود هنوز به دستهای تمام جهان نگاه انداخت قنوت ؟ نه .. همگی توی جیب بود هنوز گل محمدی از باغ منقرض شده بود و توی باغ کلاغ، عندلیب بود هنوز و شاعران که به ظاهر پیمبر قومند زبورشان پُر ِ حوا و سیب بود هنوز ظهور قصه شده مثل کشتن عیسی مسیح شیعه به روی صلیب بود هنوز برای یک عده، جمکران مزار شده ست و زنده خواندن مهدی عجیب بود هنوز مسافر اسب خودش را ز شهر برگرداند میان شهر زورو بی رقیب بود هنوز و شهر پشت سرش گفت که : ظهور نکن ! کمی به فکر جهان باش! جمعه تعطیل است..