سعید بیابانکی خدا کند که بهار رسیدنش برسد شب تولد چشمان روشنش برسد چو گرد بر سر راهش نشسته ام شب و روز به این امید که دستم به دامنش برسد هزار دست پر از خواهشند و گوش به زنگ که آن انارترین روز چیدنش برسد چه سالها که در این دشت منتظر مانده ام که دست خالی شوقم به خرمنش برشد بر این مشام و بر این جان چه می شود یا رب...! نسیمی از چمنش ، بویی از تنش برسد خدای من دل چشم انتظارم تا چند به دور دست فلک بانگ شیونش برسد؟ چقدر بر لب این جاده منتظر ماندن خدا کند که از آن دور توسنش برسد