سوال – آبله مرغان چه بیماری است و با چه علائمی در کودکان دیده می شود ؟
پاسخ – آبله مرغان یک بیماری ویروسی است . همیشه نیاز به آنتی بیوتیک ندارد . در موارد خاصی ممکن است که پزشک تصمیم بگیرد که آنتی بیوتیک بدهد. چون یک بیماری تب دار است دلیل بر این نیست که خانواده ها حتما اصرار کنند که بیمارشان آنتی بیوتیک دریافت کند . یک بیماری ویروسی واگیردار است . اگر فردی که با بیمار درتماس است مستعد باشد آنرا می گیرد . عفونت قاعدتا از راه هوا و دانه های معلق در دستگاه تنفسی فرد بیمار پراکند شده است و به دستگاه تنفسی فرد مستعد کننده می رود . یا از طریق مستقیم یعنی دستشان آلوده است و تاول های روی دست پُر از ویروس است و این ویروسها بیماری را منتقل می کنند . پس یک بیماری ویروسی مسری است و چون در کشور ما واکسیناسیون انجام نمی گیرد بچه ها معمولا از دوسالگی تا دوازده سالگی به این بیماری مبتلا می شوند . عده ای هستند که در زیر دوازده سالگی این بیماری را نگرفته اند و بعد از دوازده سالگی مبتلا می شوند که بعدا در مورد آنها صحبت می کنیم . آبله مرغان در بچه هایی که شرایط عادی دارند و بیماری های زمینه ای ندارند ، یک بیماری خوش خیم و خود محدود شونده است . اگر ما کاری به کار آن نداشته باشیم بتدریج بهبودی پیدا می کند و بیمار خوب می شود و نیاز به درمان هم ندارد . مخزن ویروس در انسان است و این ویروس در حیوانات وجود ندارد . این ویروس در افراد بالغ یعنی بیشتر از سیزده سال و در افرادی که عیب ایمنی دارند و در افرادی که بیماری زمینه ای دارند ، ممکن است بیماری برای آنها ایجاد کند که این بیماری برای آنها خطرناک باشد . و پزشک به امید اینکه این بیماری خود محدود شونده است ننشیند و این بیماران را تحت درمان قرار بدهد . این ویروس برای اولین بار انسان را مبتلا به آبله مرغان می کند ولی ویروس آن برای همیشه در سیستم عصبی حسی بطور نهفته باقی می ماند و هر وقت که شرایط ایجاد بکند یعنی ضعف ایمنی ایجاد بشود و سنی از بیمار بگذرد ، برای بار دوم آبله مرغان نمی گیرد بلکه زُنا می گیرد . زنا در بچه ها کم است . زنا را افراد مسن می گیرند که در کودکی آبله مرغان گرفته اند و حالا به دلایلی سیستم ایمنی شان کاهش پیدا کرده و بعد زنا می گیرند . بچه هایی که در نوزادی آبله مرغان بگیرند ، زُنا را زودتر می گیرند . اینها بچه هایی هستند که ممکن است در پانزده سالگی هم زنا بگیرند . بنابراین زنا در تمام سنین دیده می شود ولی در اطفال خیلی نادر است . راه سرایت این بیماری مستقیم و از راه تنفس است . دو روز قبل از اینکه بیماری خودش را نشان بدهد ، بیمار ، بیماری را به دیگران منتقل می کند . پس بچه ای که در مدرسه رفته و ویروس در دستگاه تنفسی خودش هست ، ویروس را به بچه های دیگر منتقل می کند و بعد می بینید که در یک مدرسه یک کلاس همه آبله مرغان گرفته اند . خوشبختانه این بیماری در بچه های سالم و در بچه هایی که بیمار نیستند ، یک بیماری خوش خیم است . پس قبل از بروز بیماری اینها عارضه دارند . سه تا هفت روز بعد هم ممکن است که بیمار دیگران را مبتلا به آبله مرغان بکند . علم پزشکی پیشنهاد می کند که تا ده روز بیمار با کسی در تماس نباشد . ولی تا هفت روز بعد دیگر مسری نیست . اینکه اصرار داریم که ده روز باشد برای این است که بچه ای که بیماری ویروسی گرفته بهتر است که در منزل استراحت کند و با دیگران در تماس نباشد که یک بیماری هم اضافه بگیرد یا اتفاق دیگری برایش بیفتد . از وقتی که ویروس وارد بدن فرد می شود تا روزی که دانه هایش بیرون می آید پانزده روز است ولی دیده شده که ده تا بیست روز هم طول کشیده است تا نشانه هایش پیدا بشود .