۶۴ سخن ناب گلچين شده از سخنان ژان پل سارتر ( فيلسوف فرانسوي )

براي مشاهده تمامي سخنان ، به ادامه مطلب مراجعه كنيد ...

براي زنده ماندن، بايد خودت را از درون بكُشي؛ از اين رو بيشتر آدمها همه چيز را رها كرده اند، چون مي دانند كه هر اندازه هم تلاش كنند، سرانجام مي بازند و زماني كه به اين نقطه رسيدي، هر گونه مبارزه اي بيهوده است.(ژان پل سارتر)

شايد بزرگترين دشواري، همين باشد؛ زندگي چنان كه ما مي شناختيم پايان يافته، ولي هنوز كسي نيست كه بداند چه چيزي جاي آن را گرفته است.(ژان پل سارتر)

هنگامي كه آغاز به نوشتن موضوعي [ =جستاري ] مي كنم، ناگهان پي مي برم كه درك من از آن چه اندازه اندك است.(ژان پل سارتر)

مردم از هر چيزي سخن مي گويند، به ويژه از آنچه درباره اش هيچ نمي دانند.(ژان پل سارتر)

نااميدي كامل مي تواند در كنار درخشان ترين نوآوري ها به سر بَرَد. از كار افتادگي و شكوفايي، يكديگر را جذب مي كنند.(ژان پل سارتر)

هر كس نيازمند دوستاني است.(ژان پل سارتر)

اينكه چه چيزي در كجا گفته شود، تفاوتي ندارد، اينكه آنچه نخست گفته شود، دومي باشد يا دومي، واپسين.(ژان پل سارتر)

بي دانش، نه مي توان اميدوار بود نه نااميد.(ژان پل سارتر)

همه نياز به زمان دارند. آدم نبايد پيش از اينكه بداند چه مي گويد، نتيجه گيري كند.(ژان پل سارتر)

هيچ كس نمي داند در زمانهاي بحراني، وفاداري به كدام سو رو مي كند.(ژان پل سارتر)

دمي بي خبري كافي است تا همه چيز را از دست بدهي و ناگهان هر چه را كه با تلاش به دست آورده اي، نابود مي شود و از دست مي رود.(ژان پل سارتر)

هر بار كه مي پنداري پاسخ پرسشي را يافته اي، پي مي بري كه آن پرسش، هيچ مفهومي ندارد.(ژان پل سارتر)

مسئله تنها اين نيست كه چيزها ناپديد مي شوند، بلكه پس از آن، يادشان نيز نابود مي شود.(ژان پل سارتر)

همه ي چيزهاي زيبايي را كه مي بيني، به ذهن بسپار، تا هميشه با تو باشند، حتي در زمانهايي كه آنها را نمي تواني ببيني.(ژان پل سارتر)

هرگز دري را نزن، مگر اينكه بداني در آن سويش چه مي گذرد.(ژان پل سارتر)

تا زماني كه مطمئن [ =آسوده دل ] نشوم، اميدم را از دست نمي دهم.(ژان پل سارتر)

تصميم هايي وجود دارد كه هيچ كس نبايد ناگزير به گرفتن شان شود.(ژان پل سارتر)

هنگامي كه چيزي از دست مي رود، ديگر نمي توان آن را پس گرفت.(ژان پل سارتر)

نگذاريد بچه ها گريه كنند، زيرا باران هم غنچه را تباه مي كند.(ژان پل سارتر)

همه مي گويند آرزو بر جوانان گناه نيست و من مي گويم بر پيران هم!(ژان پل سارتر)

از همه اندوهگين تر شخصي است كه از همه بيشتر مي خندد.(ژان پل سارتر)

فقرا نمي دانند كه تنها دليل آنها براي زندگي، تمايل ما به تظاهر در برخورداري از فضيلت سخاوت است.(ژان پل سارتر)

در عشق، يك نفر به اضافه ي يك نفر مساوي يك است.(ژان پل سارتر)

لجن، زجر آب است.(ژان پل سارتر)

تنها كساني كه پارو نمي زنند فرصت تكان دادن قايق را دارند.(ژان پل سارتر)

انسان روش مند از آزادانديشي به دور است.(ژان پل سارتر)

در عشق، يك و يك مي شود يك.(ژان پل سارتر)

انسان محكوم است كه آزاد باشد، چرا كه به محض پرتاب شدن به اين دنيا، مسئول كارهاي خويش است.(ژان پل سارتر)

همه چيز كشف شده است، مگر چگونه زيستن.(ژان پل سارتر)

وقتي ثروتمندان جنگ به پا مي كنند، اين فقرا هستند كه مي ميرند.(ژان پل سارتر)

زماني كه (توهم جاودان بودن) را از دست بدهي، زندگي هم معنايش را از دست مي دهد.(ژان پل سارتر)

بشر هيچ نيست، مگر آنچه از خود مي سازد.(ژان پل سارتر)

هيچ چيز براي ما خوب نمي تواند بود، مگر آنكه براي همگان خوب باشد.(ژان پل سارتر)

كسي كه دروغ مي گويد و با گفتن اينكه همه ي مردم چنين نمي كنند، براي خود عذري مي تراشد، كسي است كه با وجدان خود بر سر ستيز است.(ژان پل سارتر)

كار جهان بر اين مدار است كه گويي تمام آدميان، چشم بر رفتار هر يك از افراد دوخته اند و روش خود را طبق رفتار همين يك نفر تنظيم مي كنند.(ژان پل سارتر)

بشر، محكوم است، زيرا خود را نيافريده و در عين حال، آزاد است، زيرا همين كه پا به جهان گذاشت مسئول همه ي كارهايي است كه انجام مي دهد.(ژان پل سارتر)

شما آزاده ايد؛ راه خود را برگزينيد؛ يعني بيافرينيد.(ژان پل سارتر)

گوشه گيري و كاهلي، روش كساني است كه مي گويند: آنچه را كه من نمي توانم كرد ديگران مي توانند.(ژان پل سارتر)

حقيقتي وجود ندارد، جز در عمل.(ژان پل سارتر)

بشر وجود ندارد، مگر در حدي كه طرح هاي خود را تحقق مي بخشد. بنابراين، جز مجموعه ي اعمال خود، جز زندگاني خود، هيچ نيست.(ژان پل سارتر)

عشقي جز آنچه به مرحله ي تحقق درمي آيد، وجود ندارد.(ژان پل سارتر)

امكان عشق، چيزي جز آنچه از عشق تجلي مي كند نيست.(ژان پل سارتر)

آنچه آدمي را سست عنصر مي سازد، عمل گريز يا تسليم است.(ژان پل سارتر)

شخص قهرمان، خود، خويشتن را قهرمان مي كند.(ژان پل سارتر)

آنچه به بشر امكان زندگي مي دهد، تنها عمل است.(ژان پل سارتر)

فلسفه ي متكي به احتمالات كه وابسته به حقيقتي نباشد، محكوم به نيستي است.(ژان پل سارتر)

من هميشه مي توانم آزادانه انتخاب كنم، اما بايد بدانم كه اگر انتخاب نكنم، باز هم انتخابي كرده ام.(ژان پل سارتر)

بشر از ابتدا موجود ساخته و پرداخته اي نيست؛ بلكه با برگزيدن اخلاق خود، خويشتن را مي سازد.(ژان پل سارتر)

هيچ كس نمي تواند آزادي خود را هدف خويش سازد، مگر اينكه آزادي ديگران را نيز به همان گونه هدف خود قرار دهد.(ژان پل سارتر)

من هنگامي آزادم كه همه ي جهانيان آزاد باشند؛ تا هنگامي كه يك نفر اسير در جهان هست، آزادي وجود ندارد.(ژان پل سارتر)

هميشه بايد اخلاق را آفريد و ابداع كرد.(ژان پل سارتر)

بشر آفريننده ي ارزشها است.(ژان پل سارتر)

"ارزش"، چيزي نيست جز معنايي كه شما براي آن برمي گزينيد.(ژان پل سارتر)

بشر جاودانه بيرون از خويشتن است. بشر با پي ريزي "طرح" خود در جهاني بيرون از خويش و با محو شدن در چنين جهاني، بشر و بشريت را به وجود مي آورد.(ژان پل سارتر)

امروز آدمي ناگزير به ديروز تبديل خواهد شد، اما امكان دارد فرداي شما هرگز امروز نشود.(ژان پل سارتر)

انسان مجموعه اي از آنچه دارد نيست، بلكه مجموعه اي است از آنچه هنوز ندارد، اما مي تواند داشته باشد.(ژان پل سارتر)

تاريخ يك ماشين خودكار و بي راننده نيست و به تنهايي استقلال ندارد، بلكه تاريخ همان خواهد شد كه ما مي خواهيم.(ژان پل سارتر)

نبوغ، جوهر تفكر است.(ژان پل سارتر)

آدم بايد به اين امر خو بگيرد كه به كمترين ها خرسند باشد. هرچه كمتر بخواهي، با چيزهاي كمتري خشنود مي شوي و هر اندازه نيازهايت را كم كني، امور زندگي ات بهتر خواهد شد.(ژان پل سارتر)

هنگامي كه اميد مي ميرد، هنگامي كه مي بيني كمترين امكان اميدوار بودن را از دست داده اي، فضاي خالي را با رؤيا، انديشه هاي كوچكِ بچگانه و داستانها پر مي كني تا بتواني به زندگي ادامه بدهي.(ژان پل سارتر)

اگر بخواهي از راه دويدن، خودكشي كني، ابتدا بايد خوب دويدن را ياد بگيري.(ژان پل سارتر)

مرگ، تنها چيزي است كه حسي را در ما برمي انگيزد. مرگ، شكل هنري ما و تنها راه ابراز درون ناپيدا است.(ژان پل سارتر)

هيچ چيز ساده تر از قلب نمي شكند.(ژان پل سارتر)

كمابيش كسي نيست كه بخش كوچكي از زندگي را چنان كه در گذشته بود، در وجود خود به دوش نكشد.(ژان پل سارتر)