۳۵ سخن ناب گلچين شده از سخنان فردوسي ( شاعر ايراني )

براي مشاهده تمامي سخنان ، به ادامه مطلب مراجعه كنيد ...

چو نيكو منش باشي و برد بار / نگردي به چشم خردمند خوار. از آن پاك دين تر كس را مجوي / كه خوانند خلقش پسنديده خوي.(فردوسي)

از بزرگان تنها رنجهاست كه باقي مي ماند.(فردوسي)

فرمان ايزد به جهانداران، عطا و بخشش است.(فردوسي)

اگر مرگ را بر خود آسان كني/ خود مرگ را هم هراسان كني (فردوسي)

بهر كار فرمان مكن جز به داد / كه از داد باشد روان تو شاد. جز از داد و خوبي مكن در جهان / چه در آشكار و چه اندر نهان.(فردوسي)

كسي كه بر جايگاه خويش منم زد بخت از وي روي بر خواهد تافت.(فردوسي)

به اين زمين گرد كه به سرعت مي گردد بنگر كه درمان ما در آن است و درد ما نيز. نگاه كن و ببين كه نه گردش زمانه آن را مي فرسايد و نه رنج و بهبودي حال بشر آن را به آتش مي كشد، نه آرام مي شود و نه همچون ما تباهي مي پذيرد.(فردوسي)

هنر برتر از گوهر آمد پديد.(فردوسي)

نخستين مرحله ي شناخت آفرينش همانا خرد است؛ چشم و گوش و زبان سه نگهبان اويند كه ناگزير هر چه نيكي و شر است از همين سه ريشه مي گيرد.(فردوسي)

افسوس كه جويندگان خرد اندكند. بايد كه به سخن دانندگان راه جست و بايد جهان را كاوش نمود و از هر كسي دانشي آموخت و يك دم را هم براي آموختن نبايد از دست داد.(فردوسي)

دانايي توانايي به بار مي آورد و دانش، دل پيران را جوان مي سازد.(فردوسي)

گوش شنونده هميشه در جست و جوي سخن خردمندانه و حكيمانه است.(فردوسي)

خرد، برترين هديه الهي است.(فردوسي)

خرد و دانش مرد دانا در گفتار او آشكار است.(فردوسي)

كسي كه خرد ندارد، همواره از كرده هاي خويش پشيمان و در رنج است.(فردوسي)

بي خردي، اسارت در پي دارد و خرد، موجب آزادي و رهايي است.(فردوسي)

خرد مانند چشم هستي و جان آدمي است و اگر آن نباشد، چگونه جهان را به درستي خواهي گذراند.(فردوسي)

خداوند درهاي هنر را بر روي دانايان دادگر گشوده است.(فردوسي)

كسي به فرجام زندگي آگاه نيست، خداوند هم نيازي به عبادت بنده ندارد.(فردوسي)

دانش، ارزش آن را دارد كه براي آن رنجها بكشي.(فردوسي)

چراغ مايه راندن تاريكي است و بدي، جوهر تاريكي در زندگي آدمي است كه بايد از آن دوري جست.(فردوسي)

بي خردي است كه بگويم كسي بدي را بي دليل انجام مي دهد.(فردوسي)

رنج منتهي به گنج را كسي خريدار نيست.(فردوسي)

اگر براي انجام كاري بزرگ زمان نداري، بهتر است بي درنگ آن را به ديگران بسپاري.(فردوسي)

كتاب زندگي گذشتگان، جان تاريك را روشني مي بخشد.(فردوسي)

اين جهان سراسر افسانه است و جز نيكي و بدي، چيزي باقي نيست.(فردوسي)

كسي كه به آباداني مي كوشد، جهان از او به نيكي ياد مي كند.(فردوسي)

آن كه آفريننده و باشكوه است، در اين جهان رنجهاي بسيار خواهد ديد.(فردوسي)

جايگاه پرستش گران، كوهستان است.(فردوسي)

آزادگان را كاهلي بنده مي سازد.(فردوسي)

فرمانرواياني كه گوش به فرمان مردم دارند، در زندگي جز رامش و آواي نوش نخواهند شنيد.(فردوسي)

خسروي بزرگتر، بندگي بيشتر مي خواهد.(فردوسي)

ابليس مانند نيكخواهان پيش مي آيد؛ ابتدا عهد و پيمان مي گيرد، سپس راز مي گويد.(فردوسي)

آنگاه كه هنر خوار مي گردد، جادو ارجمند مي شود.(فردوسي)

جز مرگ را هيچ كسي از مادر نزاد.(فردوسي)