دعاي شماره ۱۸ صحيفه سجاديه

متن عربي همراه با ترجمه فارسي و انگليسي دعاي شماره ۱۸ صحيفه سجاديه ( براي مشاهده دعا به ادامه مطلب مراجعه كنيد ... )
 

الدعاء ۱۸ ؛ دُعَاؤُهُ فِى الْمَحْذُورَاتِ ( وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ إِذَا دُفِعَ عَنْهُ مَا يَحْذَرُ، أَوْ عُجِّلَ لَهُ مَطْلَبُهُ )
 اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ قَضَائِكَ ، وَ بِمَا صَرَفْتَ عَنِّى مِنْ بَلائِكَ ، فَلا تَجْعَلْ حَظِّى مِنْ رَحْمَتِكَ مَا عَجَّلْتَ لِى مِنْ عَافِيَتِكَ فَأَكُونَ قَدْ شَقِيتُ بِمَا أَحْبَبْتُ وَ سَعِدَ غَيْرِى بِمَا كَرِهْتُ ( ۱ ) وَ إِنْ يَكُنْ مَا ظَلِلْتُ فِيهِ أَوْ بِتُّ فِيهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِيَةِ بَيْنَ يَدَيْ بَلاءٍ لا يَنْقَطِعُ وَ وِزْرٍ لا يَرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِى مَا أَخَّرْتَ ، وَ أَخِّرْ عَنِّى مَا قَدَّمْتَ ( ۲ ) فَغَيْرُ كَثِيرٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ ، وَ غَيْرُ قَلِيلٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ( ۳ )

دعاي شماره ۱۸ ؛ دعاى در دفع محذورات ( دعاى آن حضرت هرگاه بليه اى از او دفع يا حاجت او زود بر آورده مى شد )
 خداوندا ، تو را سپاس مى گويم بر حسن تقدير تو كه بلا را از من دور كردى . اما بهره مرا از رحمت خود ، در اين تندرستى عاجل منحصر مساز ، كه خوشى من عاقبت موجب بدبختى شود و ديگران از آن چه مرا ناخوش مى آيد سعادتمند گردند ( ۱ ) و اگر اين عافيت كه روز و شب از آن برخوردارم ، بلايى به دنبال دارد ناگسستنى و بارى بر دوش من نهد ننهادنى ، پس آن چه تاخير انداخته اى پيش فرست ، و آنچه كه پيش فرستادى به تاخير انداز ؛ ( ۲ ) زيرا كه آن چه به نيستى انجامد بسيار نيست ، و آنچه جاويدان ماند اندك نباشد ، و بر محمد و خاندان او درود فرست ( ۳ )

Supplication 18 ; His Supplication in Perils ( His Supplication when Perils were Repelled or Requests quickly granted )
O God , to Thee belongs praise for Thy excellent accomplishment and for Thy trial which Thou hast turned away from me ! But make not my share of Thy mercy the well - being which Thou hast quickly granted to me , lest I become wretched through what I have loved and someone else gain felicity through what I have disliked  ( 1 )  If this well - being in which pass the day or night should precede a trial that does not cease and a burden that does not pass away , then set before me what Thou hadst set behind and set behind me what Thou hadst set before  ( 2 )  For that which ends in annihilation is not great and that which ends in subsistence is not little . And bless Muhammad and his Household  ( 3 )

 







نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در یک شنبه 23 فروردین 1394 

نظرات ، 0