متن عربي همراه با ترجمه فارسي و انگليسي دعاي شماره ۴۰ صحيفه سجاديه ( براي مشاهده دعا به ادامه مطلب مراجعه كنيد ... )
 

الدعاء ۴۰ ؛ دُعَاؤُهُ عِنْدَ ذِكْرِ الْمَوْتِ ( وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ إِذَا نُعِىَ إِلَيْهِ مَيِّتٌ، أَوْ ذَكَرَ الْمَوْتَ )
 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ ، وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ حَتَّى لا نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ ، وَ لا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ ، وَ لا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ ، وَ لا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ ( ۱ ) وَ سَلِّمْنَا مِنْ غُرُورِهِ ، وَ آمِنَّا مِنْ شُرُورِهِ ، وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَيْنَ أَيْدِينَا نَصْبا ، وَ لا تَجْعَلْ ذِكْرَنَا لَهُ غِبّا ( ۲ ) وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلا نَسْتَبْطِئُ مَعَهُ الْمَصِيرَ إِلَيْكَ ، وَ نَحْرِصُ لَهُ عَلَى وَشْكِ اللَّحَاقِ بِكَ حَتَّى يَكُونَ الْمَوْتُ مَأْنَسَنَا الَّذِى نَأْنَسُ بِهِ ، وَ مَأْلَفَنَا الَّذِى نَشْتَاقُ إِلَيْهِ ، وَ حَامَّتَنَا الَّتِى نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا ( ۳ ) فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَيْنَا وَ أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا بِهِ زَائِرا ، وَ آنِسْنَا بِهِ قَادِما ، وَ لا تُشْقِنَا بِضِيَافَتِهِ ، وَ لا تُخْزِنَا بِزِيَارَتِهِ ، وَ اجْعَلْهُ بَابا مِنْ أَبْوَابِ مَغْفِرَتِكَ ، وَ مِفْتَاحا مِنْ مَفَاتِيحِ رَحْمَتِكَ ( ۴ ) أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ وَ لا مُصِرِّينَ ، يَا ضَامِنَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِينَ ، وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ ( ۵ )

دعاي شماره ۴۰ ؛ دعاى چون ياد مرگ مى كرد ( دعاى آن حضرت هنگام شنيدم خبر مرگ كسى )
 خدايا درود بر محمد و آل او فرست ، و ما را از آرزوهاى دور و دراز نگاه دار ، و به درستكارى اميد ما را كوتاه گردان چنان كه آرزو نكنيم ساعتى را به ساعت ديگر رسانيم و روزى را به روز ديگر بريم ، يا دمى را به دمى ديگر پيونديم و گامى پس از گامى برداريم ( ۱ ) و ما را از فريب آمال نگاهدار ، و از شر آن ايمن گردان ، و مرگ را پيش چشم ما مجسم كن ، و ياد آن را هيچ گاه از خاطر ما مبر ( ۲ ) و از اعمال شايسته چندان نصيب ما كن كه از دير شدن بازگشت سوى تو انديشناك شويم ، و لقاى تو را هر چه زودتر طالب باشيم ، به اجل دل بنديم و با مرگ الفت گيريم و مشتاق آن شويم ، و مانند خويشان نزديك قرب او را خواهيم ( ۳ ) و چون او را به منزل من آورى و ميهمان ما سازى ، زيارت او را موجب خشنودى ما گردان و قدوم او را سبب انس ما قرار ده و به ميزبانى او ما را بدبخت مكن و در ضيافت او آبروى ما را مريز ، و آن را درى گران از درهاى آمرزش خود به روى ما گشاده و كليدى از كليدهاى بخشايش خود به دست ماداده ( ۴ ) و ما را از اين جهان بيرون بر ، هدايت يافته ، راه گم ناكرده ، شادان و خرم و با توبه ، بى گناه و اصرار ! اى كسى كه پاداش نيكوكاران را برعهده گرفته و كردار تباهكاران را به صلاح مى آورى ( ۵ )

Supplication 40 ; His Supplication when Death was Mentioned ( His Supplication when Someone's Death was Announced to him or when he Remembered Death )
O God , bless Muhammad and his Household , spare us drawn out expectations and cut them short in us through sincerity of works , that we may not hope expectantly for completing an hour after an hour , closing a day after a day , joining a breath to a breath , or overtaking a step with a step  ( 1 )  Keep us safe from the delusions of expectations , make us secure from their evils , set up death before us in display . and let not our remembering of it come and go  ( 2 )  Appoint for us from among the righteous works a work through which we will feel the homecoming to Thee as slow and crave a quick joining with Thee , so that death may be our intimate abode with which we are intimate , our familiar place toward which we yearn , and our next of kin whose coming we love  ( 3 )  When Thou bringest it to us and sendest it down upon us , make us happy with it as a visitor , comfort us with its arrival , make us not wretched through entertaining it , degrade us not through its visit , and appoint it one of the gates to Thy forgiveness and the keys to Thy mercy  ( 4 )  Make us die guided , not astray , obedient , not averse , repentant , not disobedient or persisting , O He who guarantees the repayment of the good - doers and seeks to set right the work of the corrupt  ( 5 )