امام باقر، محمد بن على بن الحسين عليه السلام لقبش ((باقر)) است . باقر يعنى شكافنده . به آن حضرت ((باقرالعلوم )) مى گفتند، يعنى شكافنده دانشها.
مردى مسيحى ، به صورت سخريه و استهزا، كلمه ((باقر)) تصحيف كرد به كلمه ((بقر)) يعنى گاو به آن حضرت گفت :((اَنْتَ بَقَرٌ؛ يعنى تو گاوى !!)).
امام بدون آنكه از خود ناراحتى نشان بدهد و اظهار عصبانيت كند، با كمال سادگى گفت :((نه ، من بقر نيستم من باقرم )).
مسيحى : تو پسر زنى هستى كه آشپز بود.
((شغلش اين بود، عار و ننگى محسوب نمى شود)).
مادرت سياه و بى شرم و بدزبان بود.
((اگر اين نسبتها كه به مادرم مى دهى راست است ، خداوند او را بيامرزد و از گناهش بگذرد و اگر دروغ است ، از گناه تو بگذرد كه دروغ و افترا بستى )).
مشاهده اين همه حلم ، از مردى كه قادر بود همه گونه موجبات آزارد يك مرد خارج از دين اسلام را فراهم آورد، كافى بود كه انقلابى در روحيه مرد مسيحى ايجاد نمايد و او را به سوى اسلام بكشاند.
مرد مسيحى بعدا مسلمان شد(11)