و پیوسته خدیجه در این حالت بود تا آن که ولادت جناب فاطمه(سلام الله علیها) نزدیک شد. چون درد زاییدن را در خود احساس کرد، به سوی زنان قریش و فرزندان هاشم کس فرستاد که نزد او حاضر شوند. ایشان در جواب او فرستادند که: فرمان ما نبردی و قبول قول ما نکردی و زن یتیم ابوطالب شدی که فقیر است و مالی ندارد، و ما به این سبب به خانه تو نمی‏آییم و متوجه امور تو نمی‏شویم.
خدیجه چون پیغام ایشان را شنید بسیار اندوهناک گردید. در این حالت ناگاه دید که چهار زن گندمگون بلند بالا نزد او حاضر شده و به زنان بنی هاشم شبیه بودند. خدیجه از دیدن ایشان بترسید، پس یکی از ایشان گفت: مترس ای خدیجه! که ما رسولان پروردگاریم به سوی تو، و ما ظهیران توییم، منم ساره زوجه ابراهیم خلیل، و دوم آسیه دختر مزاحم است که رفیق تو و زن شوهر تو خواهد بود در بهشت، و سوم مریم دختر عمران است، و چهارم کلثوم خواهر موسی بن عمران است، حق تعالی ما را فرستاده است که در وقت ولادت نزد تو باشیم، و تو را بر این حالت معاونت نماییم. پس یکی از ایشان در جانب راست خدیجه نشست، و دیگری در جانب چپ و سوم در پیش رو و چهارم در پشت سر.
پس فاطمه(سلام الله علیها) پاک و پاکیزه فرود آمد، و چون به زمین رسید، نور او ساطع گردید، به مرتبه‏ای که خانه‏های مکه را روشن گردانید و در مشرق و مغرب زمین موضعی نماند، مگر آن که از آن نور روشن شد و ده نفر از حوارالعین به آن خانه در آمدند، و هر یک ابریقی و تشتی از بهشت در دست داشتند، و ابریقهای ایشان مملو بود از آب کوثر. پس آن زنی که در پیش روی خدیجه نشسته بود، جناب فاطمه(سلام الله علیها) را برداشت و به آب کوثر غسل داد و دو جامه سفیدی بیرون آورد که از شیر سفیدتر و از مشک و عنبر خوشبوی‏تر بود، و فاطمه را در یک جامه پیچید، و جامه دیگر را مقنعه او گردانید. پس او را به سخن درآورد. فاطمه گفت: اشهد ان لا اله الا الله، و ان ابی رسول الله سید الانبیاء، و ان بعلی سید الاوصیاء، و ولدی سادة الاسباط؛ گواهی می‏دهم به یگانگی خدا و به آن که پدرم رسول خدا بهترین پیغمبران است، و شوهرم بهترین اوصیای پیغمبران است، و فرزندانم بهترین فرزند زاده‏های پیغمبرانند.
پس بر هر یک از آنان سلام کرد و هر یک را به نام ایشان خواند، پس آن زنان شادی کردند، و حوریان بهشت خندان شدند، و یکدیگر را بشارت دادند و اهل آسمانها یکدیگر را بشارت دادند به ولادت آن سیده زنان عالمیان، در آسمان نور روشنی هویدا شد که پیش‏تر چنان نوری ندیده بودند. پس آن زنان مقدسه با خدیجه خطاب کردند و گفتند: بگیر این دختر را، که طاهر و مطهر است و پاکیزه و بابرکت است، حق تعالی برکت داده است او را و نسل او را.
پس خدیجه او را گرفت. شاد و خوشحال پستان در دهانش گذاشت. پس فاطمه در روزی آن قدر نمو می‏کرد که اطفال دیگر در ماهی نمو کنند و در ماهی آن قدر نمو می‏کرد که اطفال دیگر در سال نمو کنند(3).
4 - ظاهر شدن نور در آسمان‏

نوشته‏اند: وقتی فاطمه زهرا(سلام الله علیها) به دنیا آمد نوری در آسمانها پدیدار شد که فرشتگان قبل از آن چنین نوری را ندیده بودند. همین که فهمیدند آن نور به برکت تولد صدیقه طاهره، فاطمه زهرا(سلام الله علیها) پدید آمده همه به همدیگر ولادت آن بانوی معظمه را تبریک و تهنیت می‏گفتند، و حوریان بهشتی هم به همدیگر تبریک می‏گفتند(4).