هنگامی که خدیجه(سلام الله علیها) به فاطمه(سلام الله علیها) باردار شد، مانند حنه مادر حضرت مریم(سلام الله علیها) چنین نذر کرد:
خدایا! من از مادر مریم بهترم و محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) شوهر من از عمران شوهر مادر مریم برتر می‏باشد، این کودکی را که در رحم دارم برای تو محرر کردم (یعنی: خالص و آزاد نمودم که پس از رشد و بلوغ تا آخر عمر در خدمت مسجد و دین باشد و از زاهدان و عبادت کنندگان مسجد شود).
جبرئیل از طرف خدا نزد پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و عرض کرد: به خدیجه(سلام الله علیها) بفرمایید، خداوند می‏فرماید:
لا اعتاق قبل الملک، خلی بینی و بین صفیتی، فانی املکها و هی ام‏الائمه و عتیقی من النار؛ آزاد کردن قبل از ملکیت روا نیست، این فرزند برگزیده‏ام را به من واگذار، او (فاطمه) مملوکه من و مادر امامان(علیه السلام) است و من او را از آتش آزاد کرده‏ام(6).