در کتاب ادریس پیامبر آمده است: روزی حضرت ادریس (علیه السلام) اصحاب خود را دور خود جمع کرد و به آنها گفت: فرزندان حضرت آدم (علیه السلام) روزی در محضر آدم (علیه السلام) اختلاف کردند که بهترین خلایق کیستند؟
بعضی گفتند: پدر ما، آدم، بهترین مخلوقات است؛ چرا که خدا او را با دست قدرتش آفرید و روحش را در او دمید و به فرشتگان امر کرد که به عنوان احترام او را سجده کنند، او را معلم فرشتگان و خلیفه زمین قرار داد و از همه 00خلایق خواست از او اطاعت کنند.
بعضی گفتند: نه، بهترین مخلوقات، فرشتگانند که هیچ گاه گناه نمی‏کنند و همواره به انجام فرمان خدا مشغولند، ولی آدم، گناه (ترک اولی) کرد و با همسرش از بهشت رانده شد، گر چه توبه کرد و خداوند توبه‏اش را پذیرفت.
بعضی گفتند: بهترین مخلوقات، جبرئیل امین است.
بعضی و بعضی و بعضی مطالب دیگری گفتند، و در این باره بسیار سخن به درازا کشید، تا این که حضرت آدم (علیه السلام) به آنها رو کرد و فرمود، فرزندانم، آنچه شما گفتید هیچ کدام درست نیست، وقتی که خداوند مرا آفرید و روحش را در کالبد من دمید، برخاستم و نشستم و به عرش پروردگارم نگاه کردم دیدم پنج نور را که در نهایت عزت و زیبایی و شکوه و کمال هستند، به گونه‏ای که مرا غرق و واله انوار و درخشش خود کردند.
به خدایم عرض کردم: اینها چه کسانی هستند؟
فرمود: اینها بهترین مخلوقات من و بابهای رحمت من و واسطه‏های بین من و خلق من هستند، اگر اینها نباشند، آسمانها و زمین و بهشت و دوزخ و خورشید و ماه را نمی‏آفریدم.
گفتم: خدایا نام اینها چیست؟
فرمود: به عرش بنگر!
نگاه کردم. ناگهان این نامهای پاک را دیدم: بار قلیطا (محمد)، ایلیا (علی)، طیطه (فاطمه)، شبر (حسن)، شبیر (حسین). ای خلایق من! مرا تهلیل و تسبیح کنید، خدای یکتا جز من نیست و محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) رسول من است(18).
18- درجه‏ای در بهشت‏

از علی (علیه السلام) نقل شده که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: در بهشت درجه‏ای هست که نامش وسیله می‏باشد و آن پیامبر است، و امید آن دارم که آن، من باشم. وقتی درخواست آن را از خدا می‏کنید، آن را برای من درخواست نمایید.
حاضران گفتند: چه کسی در آن سکونت دارد؟
فرمود: فاطمه و شوهرش و حسن و حسین، علیهم السلام(19).