حدیثی طولانی از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده که فرمود:
ای فاطمه! سوگند به آن کس که مرا به راستی مبعوث کرد، ورود در بهشت بر همه آفریدگان حرام است تا این که من داخل آن شوم، و تو نخستین کسی هستی که پس از من وارد بهشت می‏شوی در حالی که زیوری پوشیده و برخوردار از نعمت، و خوشحال هستی.
ای فاطمه، گوارایت باد! سوگند به آن کسی که مرا به حق مبعوث کرد، تو بانوی زنانی هستی که وارد بهشت می‏شوند. سوگند به آن کسی که مرا به راستی مبعوث فرمود، همانا دوزخ چنان فریادی برآورد که هیچ فرشته مقرب و پیامبر مرسلی باقی نمی‏ماند، مگر آن که از هوش می‏رود. به او خطاب می‏شود: ای دوزخ! خداوند جبار به تو می‏گوید: به عزت من، آرام باش و در جای خود آرام بگیر، تا این که فاطمه دختر رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) به سوی بهشت برود و هیچ مسکنت و ذلتی او را فرا نگیرد. سوگند به آن کسی که مرا بر حق مبعوث کرد، هر آینه حسن و حسین نیز داخل می‏شوند، حسن در سمت راستت و حسین در سمت چپ تو، و تو از بالاترین نقطه بهشت، در پیشگاه پروردگار، در جایگاهی رفیع بر دیگران اشراف داری و لوای حمد در دست علی بن ابی طالب است. هر گاه که خلعتی بر من پوشانده شود، بر او نیز پوشانده شود و هر امتیازی که به من داده شود، به او نیز داده خواهد شد. سوگند به آن کسی که مرا به راستی مبعوث فرمود، به دشمنی و خصومت با دشمنان تو به پا می‏خیزم و آنان که حق تو را گرفتند و رشته دوستی با تو را بریده بر من دروغ بستند، پشیمان خواهند شد و در مقابل من به زمین کشانیده می‏شوند و من می‏گویم: امت من! امت من! و گفته می‏شود: آنان بعد از تو کلام حق را تبدیل و تحریف نمودند و به سوی آتش دوزخ برده می‏شوند(58).