در تفسیر فرات ابن ابراهیم نقل شده که امیرمؤمنان علی(علیه السلام) فرمود:
روزی رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) بر فاطمه (سلام الله علیها) وارد شد، در حالی که فاطمه (سلام الله علیها) غمگین بود، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) مطالبی درباره قیامت فرمود... تا به این جا رسید:
ای فاطمه! هنگامی که به درب بهشت رسیدی، دوازده هزار حوریه با تو ملاقات می‏کنند، که قبلاً با هیچ کس ملاقات نکرده‏اند و بعد از ملاقات با تو نیز با کسی ملاقات نمی‏نمایند. در دست آنها سلاحی از نور است، آنها بر ناقه هایی از نور سوار هستند که پالان آن ناقه‏ها از طلای زرد و یاقوت سرخ می‏باشد، مهار آنها از مرواید تر است، و بر همه ناقه بساطی از سندس که با جواهر آبدار، مرصع و متراکم می‏باشد، قرار داد. هنگامی که وارد بهشت گردی، بهشتیان از قدوم تو شادمان گردند، و از برای شیعیان تو مائده (سفره‏های) مخصوصی که بر کرسی نور قرار دارند حاضر کنند، و از غذای آن تناول کنند، در حالی که سایر مردم هنوز درگیر حساب و کتاب خود هستند، و از برای شیعیان تو آنچه را که میل داشته باشند، همیشه آماده و مهیا شده است و هنگامی که اولیاء خدا در بهشت استقرار می‏یابند، حضرت آدم(علیه السلام) و همه پیامبران بعد از او، به زیارت تو می‏آیند(78).