هنگامی که خدای تعالی پیامبرش را قبض روح نمود، از غمهای گرانباری که قلب زهرا (سلام الله علیها) را در مصیبت پدرش فرا گرفت، جز خدای عزوجل کسی آگاه نبود. به این جهت حق تعالی فرشته‏ای را مونس زهرا (سلام الله علیها) فرمود که تسلی بخش غمهای او و هم صحبت او در تنهایی باشد.
فاطمه زهرا (سلام الله علیها) این مطلب را به علی(علیه السلام) باز گو نمود، و حضرت فرمود: هرگاه احساس کردی که فرشته به حضورت آمد و صدای او را شنیدی، مرا خبردار کن.
از املاء جبرئیل و فرشتگان دیگر که امیرالمؤمنین(علیه السلام) کاتب آنها بود، مصحف فاطمه (سلام الله علیها) فراهم آمد، که علی(علیه السلام) درباره آنها فرمود: در این مصحف: مسائل شرعی و حلال و حرام مطرح نیست؛ بلکه دانشی است از آنچه که (واقع شده و یا) به وقوع خواهد پیوست(82).