فاطمه زهرا(سلام الله علیها) فرمودند: وقتی که این آیه نازل شد: لاتجعلوا دعاء الرسول بینکم کدعاء بعضکم بعضاً از آن پس از این که بگویم یا ابة (ای پدر جان) خودداری کردم و ایشان را به رسول الله خطاب می‏کردم. پس یک بار و دوبار و سه بار وقتی ایشان را یا رسول الله صدا کردم، از پاسخ دادن خودداری فرمودند. سپس به من روی کرده و فرمودند: فاطمه جان! این آیه درباره تو و خانواده تو و نسل تو نازل نگردیده، زیرا که تو از منی و من از تو؛ این آیه درباره جفاکاران و اهل خشونت و سختی از قریش، یعنی انسانهای خودخواه و متکبران، نازل گردیده. پس فاطمه جانم! به من بگو ای پدرم، زیرا که این سخن قلبم را احیا کرده و خدا را راضی می‏گرداند.
عایشه گوید: کسی را در سخن گفتن به رسول خدا(سلام الله علیها) شبیه‏تر از فاطمه زهرا(سلام الله علیها) پیدا نکردم و هر هنگام که صدیقه طاهره بر پیامبر وارد می‏شد، رسول گرامی به وی خوش آمد گفته و دستش را می‏بوسید و او را در مجلس خود می‏نشاند و نیز هر وقت پیامبر بر فاطمه وارد می‏شد، آن بانوی بزرگوار پیش پای پدر برخاسته و خیر مقدم می‏گفت و دو دست رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) را می‏بوسید(87).