رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) به عیادت فاطمه(سلام الله علیها) هنگامی که همسر علی(علیه السلام) بود و بیمار شده بود رفت و به او فرمود: دخترم چه غذایی میل داری؟
فاطمه(سلام الله علیها) عرض کرد: انگور می‏خواهم.
با این که انگور نبود، علی(علیه السلام) نیز در سفر بود، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) چنین دعا کرد: اللهم آتنا به مع افضل امتی عندک منزلة؛ خدایا، انگور را توسط آن کس که مقامش در پیشگاه تو از همه افراد امتم بهتر است، به ما بفرست.
ناگاه علی(علیه السلام) در خانه را زد و وارد خانه شد، زنبیلی در دست داشت که با عبایش روی آن را پوشانده بود.
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: ای علی! این چیست؟
علی(علیه السلام) گفت: این انگور است که فاطمه میل دارد و برای او آورده‏ام.
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: الله اکبر، الله اکبر خدایا همان گونه که مرا شاد کردی، از این جهت که علی(علیه السلام) را به عنوان برترین شخص امت اختصاص دادی، شفای دخترم را نیز به وسیله این انگور قرار بده.
سپس انگور را نزد فاطمه(سلام الله علیها) نهاد و فرمود: دخترم! به نام خدا از این انگور بخور. فاطمه(سلام الله علیها) از آن انگور میل کرد. هنوز پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از خانه فاطمه بیرون نرفته بود که حضرت فاطمه(سلام الله علیها) سلامتی خود را باز یافت(111).