فاطمه (سلام الله علیها) به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) گفت: پدر جان! روز موقف اعظم و روز فزع تو را کجا دیدار کنم؟
فرمود: ای فاطمه! بر در بهشت که لواء حمد با من است و من به درگاه پروردگار شفیع امتم باشم.
عرص کرد: پدرجان! اگر آن جا خدمتت نرسم؟
فرمود: سر حوض مرا دیدار کن که امتم را سیراب می‏کنم.
عرض کرد: اگر آن جا دیدارت نکردم؟
فرمود: بر صراط مرا ملاقات کن، که ایستاده‏ام و می‏گویم: پروردگارا، امتم را سالم دار!
عرض کرد: اگر آن جا هم نشد؟
فرمود: مرا در پای میزان دیدار کن، که می‏گویم: پروردگارا، امتم را سالم دار!
عرض کرد: آن جا هم نشد؟
فرمود: مرا بر پرتگاه دوزخ بر خورد کن که زبان و شعله هایش را از امتم جلوگیری می‏نمایم.
فاطمه (سلام الله علیها) از این خبر شاد شد(120).