روایت شده است که حضرت فاطمه(سلام الله علیها) به خدمت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) رسید و در حالی که گریه می‏کرد، گفت: حسن و حسین از خانه خارج شده‏اند و نمی‏دانم به کجا رفته‏اند؟
حضرت فرمود: مطمئن باش که آنها در پناه خدا هستند.
در این هنگام جبرئیل شتابان آمد و گفت: آنها در باغ بنی نجار، در کنار هم خوابیده‏اند و خداوند فرشته‏ای را فرستاده که یک بالش را زیر آنها و یک بالش را روی آنها گسترده است.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) با اصحابشان بیرون آمدند و آن دو را همان جا دیدند، در حالی که ماری دور آنها حلقه زده بود. حضرت آنها را بر دوش خود گرفت.
اصحاب گفتند: بگذار ما آنها را بیاوریم.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: چه خوب مرکوب است مرکوب آنها! و چه سواران خوبی! و پدرشان بهتر از آنهاست.(174)