سلمان فارسی می‏گوید:
فاطمه(سلام الله علیها) گفت: ای رسول خدا! حسن و حسین گرسنه هستند.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به آن دو فرمود: ای حبیبان من! چه می‏خواهید؟
گفتند: میل به غذا داریم.
حضرت فرمود: خدایا! به اینها غذا بخوران.
سلمان می‏گوید: دیدم که در دست پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) بهی شبیه سبو می‏باشد که از شیر سفیدتر است. آن را با انگشت ابهامش مالید و دو نیم نمود و نصفش را به حسن و نیم دیگرش را به حسین داد. من همچنان نظاره می‏کردم که به خوردن آن به میل پیدا نمودم.
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: این غذای بهشت است و غیر ما کسی از آن نمی‏خورد مگر این که از حساب نجات پیدا کند و تو نیز بر طریق نیکی هستی(175).