هنگامی که فاطمه زهرا(سلام الله علیها) حسنین(علیه السلام) را خدمت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) آورد و عرض کرد: هذان ابناک فورثهما شیئاً؛ این دو پسران تویند، آن دو را چیزی از خود ارث بده.
فرمود: اما الحسن فله هیبتی و سوددی و اما الحسین فان له جرأتی و جودی؛ اما برای حسن، هیبت و سیادت من باشد و اما برای حسین، جرأت (شجاعت) و جود من باشد.
عرض کرد: راضی شدم.
و از این رو حسن حلیم و باحشمت بود و حسین جواد و شجاع بود(181).