زهرا(سلام الله علیها) در اوج قله اخلاص بود. او در جواب پدرش که می‏فرمود: دخترم! هم اکنون جبرئیل در نزد من است و از جانب خدا پیام آورده که هر چه بخواهی تحقق می‏یابد، می‏گوید: مرا جز خود او هیچ تمنایی نیست(198).
او با این که سه روز بود خود و فرزندانش هیچ نخورده بودند، پیراهنش را نزد یک یهودی گرو می‏گذارد تا سائلی را از خانه خود نراند. وقتی که سلمان اصرار می‏کند، کمی از نان و خرما را خود بر دارد، می‏فرماید: سلمان! این کار را فقط برای خدا انجام دادم، از این هیچ از آن بر نخواهم داشت(199).