اسماء، همسر جعفر طیار، نقل می‏کند:
در لحظه‏های پایان عمر حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)، متوجه آن بزرگ زنان عالم بودم. ابتدا غسل کرد و لباسها را عوض کرد و در خانه مشغول راز و نیاز با خدا شد.
جلو رفتم، فاطمه(سلام الله علیها) را دیدم که رو به قبله نشسته، و دستها را به سوی آسمان بر آورده، چنین دعا می‏کند:
پروردگارا! بزرگا! به حق پیامبرانی که آنها را برگزیدی، و به گریه‏های حسن و حسین در فراق من، از تو می‏خواهم گناهکاران شیعیان من و شیعیان فرزندان مرا ببخشایی(213).