محمود بن لبید گوید: پس از رحلت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) دختر آن بزرگوار حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) همواره کنار قبر شهدای احد می‏رفت و در آن جا به مناجات و راز و نیاز و دعا می‏پرداخت و از فراق پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) گریه می‏کرد.
گوید: من در یکی از روزها برای زیارت قبر حضرت حمزه(علیه السلام) کنار قبر آن حضرت رفتم، دیدم حضرت زهرا(سلام الله علیها) در آن جا با سوز و گداز مشغول راز و نیاز و گریه است. صبر کردم تا ساکت شد، عرض کردم: ای سرور زنان جهان! به خدا سوگند از گریه شما رگهای قلبم پاره شد.
فرمود: ای اباعمرو! سزاوار است گریه کنم، زیرا با مصیبت رحلت بهترین پدرها رو به رو شده‏ام، آه! چقدر مشتاق دیدار رسول خدا هستم!
سپس سؤالاتی از آن حضرت کردم، از جمله پرسیدم: آیا رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) بعد از خود کسی را برای خلافت و رهبری تعیین کرد؟ فرمود: عجبا! آیا روز غدیر را فراموش کردید؟!
عرض کردم: نه، فراموش نکردم، ولی می‏خواهم سخن خاصی در این‏باره از شما بشنوم. فرمود: خدا را گواه می‏گیرم که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
علی خیر من اخلفه فیکم و هو الامام بعدی و سبطای و تسعة من صلب الحسین ائمة...؛ علی بهترین انسانی است که من او را در میان شما جانشین خود کردم. او امام بعد از من است و دو سبط من (حسن و حسین) و نه نفر از صلب حسین، امامان به حق هستند. اگر از آنها پیروی کردید، به راه هدایت رفته‏اید، و اگر مخالفت کردید، تا روز قیامت بین شما اختلاف خواهد افتاد.
امام صادق(علیه السلام) فرمود: فاطمه زهرا(سلام الله علیها) بعد از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در هر هفته، روزهای دوشنبه و پنج شنبه، دوبار کنار قبر شهدای احد می‏رفت و آنها را زیارت می‏کرد و در آن جا به دعا و راز و نیاز می‏پرداخت(283).