امیر مؤمنان علی(علیه السلام) فرمود: زهرا جان! تو تنها نزد ابابکر برو، او از دیگری (عمر) نرم‏تر است و طلب فدک کن.
چون حضرت زهرا (سلام الله علیها) به نزدش آمد و مطالبی فرمود، او گفت: راست می‏گویی. و کاغذی طلب کرد و سند رد فدک را به فاطمه (سلام الله علیها) بر گرداند.
چون زهرا (سلام الله علیها) از مجلس او بیرون آمد و رقعه فدک دستش بود. عمر او را دید و گفت: ای دختر محمد! این چه کاغذ و نامه‏ای است که همراه تو می‏باشد؟
فاطمه (سلام الله علیها) فرمود: نامه فدک است که ابابکر به من برگردانده است.
عمر گفت: نامه را به من بده؛ و زهرا (سلام الله علیها) امتناع کرد. پس او با پایش بر فاطمه (سلام الله علیها) زد. در حالی که حامله به پسری به نام محسن بود، سقط شد و به این ظلم کفایت نکرد و سیلی به صورت زهرا (سلام الله علیها) زد.
امام صادق(علیه السلام) فرمود: گویا می‏بینم گوشواره‏ای که در گوش داشت، از شدت ضربت سیلی شکست و نامه فدک را از فاطمه (سلام الله علیها) گرفت و پاره کرد.
و از ضربتی که عمر به او زد 75 روز مریض شد و سپس رحلت کرد.(314)