ابوبکر به دنبال شاهدان حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرستاد و امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین - علیهم السلام - و ام ایمن و اسماء بنت عمیس (که همسر ابوبکر بود) آمدند و به همه آنچه حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرموده بود شهادت دادند.
از جمله ام ایمن چنین گفت: از پیامبر شنیدم که می‏فرمود: فاطمه سیده زنان اهل بهشت است. آیا کسی که سیده زنان بهشت است چیزی را که مالک نباشد ادعا می‏کند؟ من نیز زنی از اهل بهشتم و من هم به آنچه از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نشنیده باشم شهادت نمی‏دهم.
گفت: ام ایمن! این قصه‏ها را کنار بگذار، به چه چیزی شهادت می‏دهی؟
ام ایمن گفت: ای ابوبکر! شهادت نخواهم داد تا درباره آنچه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود از تو اقرار بگیرم. تو را به خدا قسم می‏دهم، آیا می‏دانی که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده است: ام ایمن زنی از اهل بهشت است؟
ابوبکر گفت: بلی.
ام ایمن گفت: اکنون شهادت می‏دهم که جبرئیل نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و گفت: خداوند تعالی می‏فرماید: و آت ذاالقربی حقه؛ به کسی که با تو قرابت دارد، حقش را عطا کن. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: منظور از ذوالقربی کیست؟
ای جبرئیل، از پروردگار سؤال کن که اینان کیستند؟ عرض کرد: ذوی القربی، فاطمه (سلام الله علیها) است. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فدک را به امر پروردگار به فاطمه (سلام الله علیها) داد، و او آن را تحویل گرفت و قبول کرد. سپس پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: ای ام ایمن و ای علی! شاهد باشید. سپس امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین(علیه السلام) و اسماء، نظیر سخن ام ایمن درباره ملکیت فدک شهادت دادند(316).