محروم شیخ عباس قمی (ره) می‏نویسد:
وقتی فاطمه زهرا(سلام الله علیها) قباله فدک را از ابوبکر گرفت و از خانه او بیرون آمد، در مسیر راه به عمر بن خطاب بر خورد و آن پلید از صدقه طاهره (سلام الله علیها) پرسید: از کجا می‏آیی و منازعه شما با خلیفه به کجا رسید؟
بانوی بانوان فرمود: اینک نوشته‏ای به من داده که فدک حق من است و کسی حق مداخله در آن جا را ندارد.
عمر سخت برآشفت و با زور و تعدی، آن نوشته را از دست فاطمه (سلام الله علیها) گرفت و پاره کرد. وقتی فاطمه زهرا (سلام الله علیها) با این جسارت و بی‏شرمی را از عمر دید، محزون و دل شکسته گردید و زبان به نفرین آن بی‏دین گشوده و فرمود:
یابن خطاب مزقت کتابی مزق الله بطنک...؛ ای پسر خطاب! نامه مرا پاره کردی، خداوند شکم تو را پاره کند.
چنان که می‏دانید، بعدها دعای آن مظلومه معصومه به اجابت رسید و شکم آن ظالم و ستمگر را دریدند و روح پلیدش در سقر مقر یافت. لعنت خدا بر او و بر تمام ظالمان دنیا باد(318).