حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) در خطبه فدکیه فرمودند: شما خیال می‏کنید که ما هیچ گونه ارثی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نداریم، آیا از احکام جاهلیت پیروی می‏کنید؟
افحکم الجاهلیة یبغون و من احسن من الله حکما لقوم یوقنون، آیا آنها حکم جاهلیت را (از تو) می‏خواهند، و چه کسی برای افراد با ایمان بهتر از خدا حکم می‏کند(324)؟!
آیا نمی‏فهمید، آیا تردید دارید که من دختر پیغمبر هستم؟ با این که چون آفتاب روشن است که من دختر پیامبرم. ای مسلمانان! آیا رواست که من از ارث خود محروم گردم؟
ای پسر ابوقحافه! آیا در قرآن مجید است که تو از پدرت ارث ببری، ولی به عقیده تو من نباید از پدرم ارث ببرم.
لقد جئت شیئاً فریاً، کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی(325).
آیا عمداً کتاب خدا را ترک کرده، و احکام آسمانی را پشت سر انداختی؟ آن جا که خداوند تبارک و تعالی می‏فرماید: و ورث سلیمان داود؛ و سلیمان از داود، ارث برد(326).
و در داستان حضرت یحیی بن زکریا از قول زکریا می‏فرماید: فهب لی من لدنک ولیاً یرثنی و یرث من آل یعقوب: تو به قدرتت، جانشینی به من ببخش که وارث من و آل یعقوب باشد(327).
و نیز می‏فرماید: و اولوا الارحام بعضهم اولی ببعض فی کتاب الله، و خویشاوندان، نسبت به یکدیگر (از دیگران) در احکامی که خداوند مقرر داشته. سزاوارترند(328).
و می‏فرماید: یوصیکم الله فی اولادکم للذکر مثل حظ الانثیین؛ خداوند به شما درباره فرزندانتان سفارش می‏کند که (از میراث برای پسر به اندازه سهم دو دختر باشد(329).
و می‏فرماید: ان ترک خیراً الوصیة للوالدین و الاقربین بالمعروف حقاً علی المتقین؛ اگر ثروتی از خود به جای گذاشت، وصیت به پدر و مادر و نزدیکان به طور شایسته کند، این حقی است بر پرهیزکاران(330). شما گمان می‏برید که از برای من حظ و نصیبی (از ارث پدر) نیست و نباید از پدرم ارث ببرم و قرابتی بین ما وجود ندارد.
آیا خداوند متعال در این آیات شریفه، همه مردم را به طور عموم در نظر گرفته است، و همه طبقات مشمول این آیات نیستند؟ و پدرم از عمومیت این آیات، خارج است؟
آیا من و پدرم از افراد یک امت و آیین نیستیم؟ آیا شما در تشخیص عموم و خصوص و دلالت آیات قرآن از پدرم و پسر عمویم آگاه‏ترید.
امروز چنین کنید، ولی فردای قیامت، خدای بزرگ بین ما و شما داوری می‏کند. در آن روز پیشوای ما پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است، و در آن وعده گاه، اهل باطل در خسران عظیمی قرار گرفته‏اند، ولی پشیمانی آنها هیچ گونه سودی به حالشان نخواهد داشت. و لکل نباء مستقر، هر خبری (که خداوند تعالی به شما داده سرانجام) قرارگاهی دارد(331).
فسوف تعلمون من یأتیه عذاب یخزیه و یحل علیه عذاب مقیم(332)، به زودی خواهید دانست که چه کسی عذاب خوار کننده به سراغش خواهد آمد، و مجازات جاودان بر او وارد خواهد شد(333).