علی(علیه السلام) بعد از شنیدن خبر جانسوز مرگ فاطمه (سلام الله علیها) به سرعت وارد منزل شد، دید فاطمه زهرا(سلام الله علیها) در بستر خود خوابیده و یک قطیفه مصری روی خود کشیده است.
علی(علیه السلام) او را صدا زد، جوابی نشنید. به طرف راست و چپ فاطمه رفت، صدیقه را صدا کرد، اما جواب نشنید. عبای خود را کنار گذاشت، عمامه را برداشت، دامن قبا را بالا زد و سر زهرا(سلام الله علیها) را در دامن خود نهاد را در دامن خود نهاد و صدا نمود: یا زهرا! یا زهرا!... اما فاطمه سخنی نگفت. امیرالمؤمنین گفت: ای دختر محمد! جوابی‏نشنید... گفت: یا فاطمة! کلمینی؛ ای دختر پیغمبر! با من صحبت کن، من علی پسر عموی تو هستم.
حضرت می‏فرماید: فاطمه (سلام الله علیها) چشمش را باز کرد، (یعنی قبل از مرگ کامل که بنا بر علم امروز مدتی طول می‏کشد، به درخواست مقام ولایت و قدرت لایزال الهی، فاطمه حیات مجدد یافت) و به صورت علی(علیه السلام) نگریست و به گریه افتاد.
سپس سخنانی با یک دیگر در میان گذاشتند و بعد از مدتی کوتاه، فاطمه زهرا(سلام الله علیها) از دنیا رفت(362).