وقتی علی بن ابی‏طالب(علیه السلام) به بالین حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) نشست و پرده را از روی صورت وی برداشت، دید آن حضرت وصیت نامه‏ای نوشته است به این مضمون:
بسم الله الرحمن الرحیم‏
این آن چیزی است که فاطمه دختر پیغمبر خدا وصیت می‏کند. او شهادت به وحدانیت خداوند می‏دهد و شهادت می‏دهد که پیغمبر اکرم بنده خدا و فرستاده او است و این که بهشت حق است و جهنم حق است و قیامت که شکی در آن نیست خواهد آمد و خدای تعالی مردم را از قبرها در روز قیامت زنده می‏کند.
ای علی! من فاطمه دختر محمدم، خدای تعالی مرا با تو همسر قرار داد تا در دنیا و آخرت مال تو باشم، تو به من از دیگران سزاوارتری که امور مرا عهده‏دار باشی. مرا در شب حنوط کن و در شب غسلم بده و کفن کن و نماز بخوان و مرا در شب دفن کن و به احدی جریان را نگو و با تو وداع می‏کنم و تو را به خدا می‏سپارم و به فرزندان من تا روز قیامت سلام مرا برسان.