ابن ابی‏الحدید معتزلی در شرح نهج البلاغه خود گوید:
هبار بن اسود روز فتح مکه نیزه‏ای حواله هودج زینب دختر پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) کرد و او ترسید و فرزند خود را سقط کرد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) خون او را مباح دانست. من این تاریخ و نقل را نزد استادم ابو جعفر نقیب خواندم، او گفت: وقتی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) خون هباربن اسود را برای ترساندن و در نتیجه به سقط جنین منجر شدن بی‏ارزش و مباح دانست، اگر پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) زنده بود، خون کسی که فاطمه (سلام الله علیها) را ترساند و فرزندش را سقط کرد، را نیز مباح می‏کرد(384).