وقتی که کفار از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) انشقاق قمر را خواستند، زمانی بود که خدیجه (سلام الله علیها) به فاطمه (سلام الله علیها) حامله بود و خدیجه از این سؤال کفار ناراحت شده و گفت: زهی تأسف برای کسانی که محمد را تکذیب می‏کنند! در حالی که او فرستاده پروردگار من است.
پس فاطمه (سلام الله علیها) از شکم مادرش صدا کرد: ای مادر! نترس و محزون نباش، زیرا خدا با پدر من می‏باشد.
پس وقتی که مدت حمل خدیجه (سلام الله علیها) تمام شد و موقع حمل رسید، خدیجه فاطمه (سلام الله علیها) را به دنیا آورد و او به نور جمال خود تمام جهان را روشن و منور ساخت(388).